Απώλεια - Πένθος

Απώλεια - Πένθος

Κακό ή Καλό;

Όλα είναι όμορφα. Ξυπνάς, τρως το πρωινό σου, ο ήλιος υπάρχει και γενικά όλα είναι υπέροχα. Ξαφνικά, χωρίς φυσικά να το περιμένεις μαθαίνεις τα νέα. Κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο δεν υπάρχει πια. Ο χρόνος σταματάει και κυλάει πιο αργά, αυτόματα ολόκληρος ο κόσμος αλλάζει. Δεν πρόκειται να τον/την ξαναδείς ποτέ. Τύψεις, ενοχές σε κατακλύζουν. Αποτέλεσμα: Βυθίζεσαι στο πένθος. Όλα είναι μαύρα.

Δεν έχεις όρεξη για τίποτα. Τα πάντα έχουν νεκρώσει. Εδώ λοιπόν, θα πρέπει  να σκεφτείς αν το πρόσωπό που έφυγε θα ήθελε να είσαι έτσι.

Λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο, όμως θα πρέπει να ξέρουμε πως η απώλεια ενός προσώπου σε κάποιες χώρες είναι γιορτή. Έχουμε μάθει να ζούμε με την θλίψη και δραματοποιούμε τα πάντα. Δεν βλέπουμε το θέμα καθόλου ψύχραιμα και νομίζουμε πως είμαστε οι μόνοι που το περνάμε, όμως δεν είμαστε.

Δεν είμαι ειδικός και δεν έχω την ικανότητα να συμβουλέψω τον κάθε ένα τι να κάνει όμως σίγουρα αυτό που γνωρίζω είναι πως η ζωή συνεχίζεται. Μια τέτοια εμπειρία, πρέπει να μας κάνει πιο δυνατούς και πιο σοφούς. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο Μπομπ Ντίλαν, είχε δημιουργήσει ένα τραγούδι. Death is not the end.

Υπάρχει και το ρητό που λέει πως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Έχουμε επιλογή για το πως θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε.
Η ζωή δεν έκανε σε κανέναν από εμάς συμβόλαιο για το πως θα κυλήσει και αυτό είναι που την κάνει τόσο μαγική. Φαντάζεστε να είχαμε την ικανότητα να προβλέπουμε το μέλλον; Προσωπικά θεωρώ πως αυτό δεν θα ήταν ευλογία αλλά κατάρα.

Καλό θα είναι λοιπόν να είμαστε ευγνώμονες για ότι έχουμε και να αντιλαμβανόμαστε το ποιοι άνθρωποι μας αγαπάνε. Η αγάπη είναι κάτι παντοδύναμο που οι φτωχές λέξεις δεν μπορούν να δώσουν την πλήρη σημασία της. Καλό θα είναι λοιπόν να δείξουμε αγάπη με τις πράξεις μας, δίχως να περιμένουμε κάποιο αντάλλαγμα

Είμαστε περαστικοί σε αυτήν τη στάση. Ας το απολαύσουμε.