Πελαγική ζώνη και πελαγικά ψάρια

Γιατί χρησιμοποιούν οι ψαράδες τον όρο πελαγικό ψάρι;

Η λέξη "πελαγικός" προέρχεται από το Ελληνικό πέλαγος, που σημαίνει «ανοικτή θάλασσα». Η πελαγική ζώνη ξεκινάει κάθετα από την επιφάνεια της θάλασσας δηλαδή τα 0 μέτρα, σχεδόν μέχρι τον πυθμένα εως 11,000 μέτρα. Χωρίζεται σε διαφορετικά στρώματα. Η ποσότητα φωτός σε κάθε υποζώνη ποικίλει επειδή το ηλιακό φως δεν είναι σε θέση να διεισδύσει αρκετά βαθιά στα ύδατα ώστε να φτάσει σε όλα τα επίπεδα. Ανάλογα με το πόσο βαθιά είναι η θάλασσα, η πελαγική ζώνη μπορεί να εκτείνεται σε μέχρι πέντε οριζόντιες περιοχές στον ωκεανό. 

Βάθος και στρώματα

• Η Επιπελαγική ζώνη

Βρίσκετε στην επιφάνεια της θάλασσας έως περίπου 200 μέτρα βάθος, στην οποία υπάρχει αρκετό φως για τη φωτοσύνθεση.  Σχεδόν όλη η πρωτογενής παραγωγή του ωκεανού συμβαίνει εκεί. Τα φυτά και τα ζώα συγκεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στη ζώνη αυτή, όπως για παράδειγμα το πλαγκτόν, τα πλωτά φύκια, οι μέδουσες, ο τόνος, πολλοί καρχαρίες και δελφίνια.

• Η Μεσοπελαγική ζώνη

Με βάθος 201 μ. έως περίπου 1.000 μ, επιτρέπει ορισμένο φως του ήλιου να φτάσει στη Μεσοπελαγική ζώνη. Κάποιοι οργανισμοί μπορούν να κυνηγήσουν αν η όρασή τους είναι αρκετά καλή. Παραδείγματα ζώων που ζουν εκεί είναι ο ξιφίας, τα καλαμάρια, οι αναρριχίδες ή λυκόψαρα και μερικά είδη σουπιών. Πολλοί οργανισμοί που ζουν σε αυτή τη ζώνη είναι βιοφωταύγεια, δηλαδή θαλάσσιοι οργανισμοί που εκπέμπουν φως!  Ορισμένα πλάσματα που ζουν στη μεσοπελαγική ζώνη φτάνουν στην επιπελαγική ζώνη τη νύχτα για να φάνε. 

• Η Βαθυπελαγική ζώνη ή Ζώνη του μεσονυκτίου

Σε αυτό το βάθος, ο ωκεανός είναι μαύρος, από τα 1.001 μ. μέχρι τα 3.800 μ. γι' αυτό χαρακτηρίζεται και ως "βαθυπέλαγος" επειδή δεν φτάνει φως απο τον ήλιο σε αυτήν την ζώνη. Δεν υπάρχει ζωντανό φυτό εκεί. Τα περισσότερα ζώα που ζουν εδώ επιβιώνουν καταναλώνοντας το χαλίκι που πέφτει από τις παραπάνω ζώνες, το οποίο είναι γνωστό ως «θαλάσσιο χιόνι». Σε αυτή την ζώνη ζούνε για παραδείγματα τα γιγάντια καλαμάρια, τα μικρότερα καλαμάρια, περιστασιακοί βιοφωταυγοί οργανισμοί και το χταπόδι Ντάμπο. 

• Η Αβυσσοπελαγική ζώνη

Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη άβυσσος, δηλαδή το απύθμενο χάος! Από περίπου 3.801μ. να φθάνει σε βάθος 6.000 μ. πολύ λίγα πλάσματα ζουν εκεί, απόλυτο σκοτάδι, φοβερό κρύο και τεράστια πίεση από το νερό . Μερικά απο αυτά τα είδη είναι τα καλαμάρια, τα αστέρια της θάλασσας, το αγγούρι της θάλασσας, ο θαλάσσιος χοίρος, τα θαλάσσια αρθρόποδα, συμπεριλαμβανομένης της θαλάσσιας αράχνης. Πολλά από τα είδη που ζουν σε αυτά τα βάθη είναι διαφανή και οφθαλμικά λόγω της ολικής έλλειψης φωτός σε αυτή τη ζώνη. 

• Η Πλουτώνια ζώνη ή Ζώνη του Άδη

Το όνομα προέρχεται από τον ελληνικό υπόκοσμο του Άδη. Αυτή η ζώνη είναι το βαθύτερο σημείο των ωκεανών, αποτελείται από πολύ στενές τάφρους, κυρίως στον Ειρηνικό ωκεανό, αρχίζει απο 6,001μ. και το βαθύτερο σημείο της γης είναι η Τάφρος των Μαριανών που καταλήγει στα 10,971μ.

Αυτές οι ζώνες μοιάζουν σαν ενα πηγάδι, είναι σαν μια κάθετη καμπύλη. Είναι δυνατόν να ζουν οργανισμοί σε τέτοια μέρη? Κι όμως, 68 νεά είδη ανακαλύφθηκαν που μπορούν να ζουν στο σκοτάδι σε υδροθερμικές οπές. Ένα απο αυτά τα είδη είναι ο "υπεργίγαντας" (Alicella gigantea) που έφτανε τα 34 εκατοστά και είναι 20 φορές μεγαλύτερο απο τα υπόλοιπα είδη.

Σε αυτό το βίντεο θα δείτε το βαθύτερο ψάρι που καταγράφηκε ποτέ στην Τάφρο των Μαριανών.

Μόνο τρεις άνθρωποι έχουν φτάσει σε αυτό το βάθος δύο επιστήμονες απο την Ιταλία και ο σκηνοθέτης James Cameron to 2012.

Γιατί χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο οι ψαράδες;
Για να χαρακτηρίσουν ένα ψάρι ότι είναι άγριο, ψάρι που ζει στην ανοιχτή θάλασσα! Για παράδειγμα η τσιπούρα είναι πελαγίσια δεν είναι του ιχθυοτροφείου. Τα Πελαγικά ψάρια δεν ζουν κοντά στο βυθό της θάλασσας. 
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ για να μάθετε τις διαφορές της πελαγίσιας τσιπούρας απο του ιχθυοτροφείου.

Πηγή: wikipedia