Ποιο είναι το φρούτο που ρυθμίζει τον διαβήτη;

Νέα επιστημονική μελέτη για ανακούφιση των ασθενών με διαβήτη αποκαλύπτει…

Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πάσχουν από διαβήτη, με την καθημερινότητά τους να επιβάλει την λήψη ινσουλίνης από δύο έως και τέσσερις φορές κάθε μέρα. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει νέα επιστημονική μελέτη φαίνεται πως «η ουσία που δίνει στις φράουλες το έντονο κόκκινο χρώμα τους φαίνεται να αποτελεί την απάντηση για τη δημιουργία ενός χαπιού ινσουλίνης»

Πρόσφατα, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon έδειξαν ότι, αυτό, είναι τελικά εφικτό, με την χημικό μηχανικό και αναπληρώτρια καθηγήτρια Kathryn Whitehead να σημειώνει ότι «το μυστικό κρύβεται σε ένα απίθανο σημείο: στις φράουλες».

Ο Δρ. Nicholas Lamson, που συμμετείχε στην έρευνα διευκρινίζει ότι «Το πρόβλημα με την ινσουλίνη είναι ότι είναι πως πρόκειται για μια πρωτεΐνη. Το στομάχι του ανθρώπου ειδικεύεται στη διάσπαση των πρωτεϊνών, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα τρόφιμα. Για να είναι αποτελεσματική, όμως, η ινσουλίνη, πρέπει να απορροφηθεί ακέραιη από το λεπτό έντερο».

«Οι ερευνητές έχουν αναπτύξει πολλούς τρόπους προκειμένου να θωρακίσουν τα μόρια της ινσουλίνης ώστε να φτάσει, περνώντας από το στομάχι, άθικτη στο λεπτό έντερο. Ωστόσο, το μεγαλύτερο κώλυμα παρατηρείται στο τι μπορεί να συμβεί από εκεί και μετά. Για να καταφέρουν οι πρωτεΐνες να περάσουν άθικτες στο λεπτό έντερο, σημαίνει ότι η ινσουλίνη είναι πολύ μεγάλη για να απορροφηθεί μέσω του εντέρου και μέχρι τη ροή του αίματος. Και παρόλο που ήδη υπάρχουν ενώσεις που μπορούν να ανοίξουν τους πόρους του λεπτού εντέρου, λίγες είναι εκείνες που θα το κάνουν χωρίς μακροπρόθεσμες βλάβες για τον οργανισμό».

Η Δρ. Whitehead, πρόσθεσε σχετικά ότι «Εξετάσαμε 110 φρούτα και λαχανικά για να δούμε αν μπορούν να ανοίξουν κενά μεταξύ των κυττάρων του εντέρου, αρκετά μεγάλα για να επιτρέψουν στην ινσουλίνη να περάσει». Σε αυτό το σημείο, ανακάλυψαν ότι «το χημικό συστατικό που δίνει το γνωστό κόκκινο χρώμα στις φράουλες, η λεγόμενη πελαργονιδίνη, μπορεί να προκαλέσει διαστολή των πόρων του εντέρου με έναν μη τοξικό τρόπο, που στη συνέχεια επιτρέπει την επαναφορά τους στα φυσιολογικά επίπεδα».

Οι επιστήμονες συνδύασαν, λοιπόν, αυτό το μόριο με ένα χάπι ινσουλίνης που δεν προκαλεί παρενέργειες και πέτυχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο ήδη έχει αποδειχθεί σε ποντίκια. Ωστόσο, μέχρι το χάπι αυτό να φτάσει στα φαρμακεία και να είναι διαθέσιμο στους ασθενής με διαβήτη υπάρχει πολύς δρόμος, αναφέρουν.

«Υπάρχουν ακόμα πολλές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Μία από τις μεγαλύτερες είναι η αναγκαιότητα για πολλαπλές δόσεις. Οι διαβητικοί πρέπει να ελέγχουν συχνά τα επίπεδα του σακχάρου κατά τη διάρκεια της ημέρας και να χορηγούν την κατάλληλη δόση ινσουλίνης. Είναι κάτι που φαντάζει πιο εύκολο με μία ένεση, παρά με ένα χάπι», τονίζει ο Δρ. Lamson.