Έχετε επισκεφτεί την Πέγεια της Πάφου;

Καλωσορίσατε στον τόπο της ξεγνοιασιάς!

Σαγηνεύτηκαν από την άγρια ομορφιά του όλες οι νεράιδες, τα ξωτικά οι μύθοι και οι θρύλοι και έζησαν στις απότομες πλαγιές του και νίφτηκαν στους χείμαρρους του και έτσι άφησαν την πλούσια μυθολογική ιστορία του Ακάμα στις επόμενες γενιές  για να θαμπωθούν κι εκείνοι!
 Βαθύ στοχασμό έφερε ο πρόλογος που τσίγκλησε για λίγο τη φαντασία του νου να γυρίσει πίσω κάποιους αιώνες, όμως για μας τους σημερινούς επισκέπτες αυτής της γης ο Ακάμας είναι χερσόνησος με χρυσαφένιες παραλίες, είναι χωριά που τα σπίτια τους είναι φτιαγμένα σύμφωνα με την αύρα της ιστορίας που άφησαν οι ιστορικοί αιώνες και το πέρασμα τους από τη Δυτική πλευρά της Κύπρου. Είναι η χερσόνησος των 17.917τ.χλμ. έκτασης από τα οποία τα 7.950τ.χλμ. είναι οι ακτές όπου αμερόληπτα ήρθε το θαλασσινό νερό κι άρχισε να ζωγραφίζει πάνω στα βράχια και να δημιουργεί ένα ασύνηθες γεωλογικό αξιοθέατο. Οι πέτρινες στοές κατά μήκος της ακτογραμμής καταγράφουν την πιο ξεχωριστή θέση στην περιοχή της Πέγειας, η οποία αποτελεί ένα από τα τέσσερα δημοτικά διαμερίσματα της επαρχίας της  Πάφου. Σε αυτή την θαλάσσια πλευρά, πριν από μερικά χρόνια ένα πλοίο με την ονομασία Edro, λόγω μηχανικού προβλήματος και μεγάλης θαλασσοταραχής προσέκρουσε πάνω στα βράχια. Το σκαρί του παρέμεινε στη θάλασσα, προκαλώντας με τον όγκο του τη γεμάτη δέος ματιά των επισκεπτών, ολόγυρα να φωτίζεται με το φως του ήλιου, ενίοτε με τις βροχές και τις μπόρες, μοναδικής ομορφιάς με φόντο το υπέροχο ηλιοβασίλεμα.  

 Πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν από τα βάθη της θάλασσας εθεάθη στην επιφάνεια η Κύπρος, την ίδια περίοδο έμελε να δημιουργηθεί ένα φαράγγι που το ύψος του στην αρχή της διαδρομής είναι 45μ. και στο τέλος τα 150μ., με συνολική απόσταση τα τρία χιλιόμετρα  που αφήνει τους επισκέπτες του άφωνους. Κι έτσι πήρε και την ονομασία του σύμφωνα με μια εκδοχή, διότι στα αρχαία ελληνικά αβακής σημαίνει άφωνος, ωστόσο εικάζεται πως η ονομασία του παραπέμπει σε απόλυτη νηνεμία και γαλήνη.  Το φαράγγι του Άβακα εκπέμπει στον διαβάτη γαλήνη, δέος και δυνατούς παλμούς. Στο διάβα του περιβάλλεται από άγρια βλάστηση, ενώ λίγο πριν από την έξοδο το διαπερνά ποταμός. Χάρη στη φυσική και την οικολογική του υπόσταση, μαζί με τη χερσόνησο του Ακάμα απέκτησε την πλήρη προστασία από το δίκτυο Natura 2000. 
Η τοποθεσία όπου βρίσκεται η παραλία της Τοξεύτρας αποτελεί και το φυσικό σύνορο για το φαράγγι του Άβακα αλλά και για το Δήμο Πέγειας καθώς και ένα σπουδαίο βιότοπο. Η Τοξεύτρα  απλώνεται σε ακτογραμμή 10χλμ. ενώ μαζί με την παραλία της Λάρας δημιουργούν μια άγρια και απίστευτη ομορφιά, με τα αφρισμένα κύματα που σκάνε στους βράχους, αφήνοντας το τοπίο απρόσιτο και ταυτόχρονα για ορισμένους ησυχαστήριο. Την τοποθεσία αυτή τη φυλά η Ρωσίδα αόμματος Αγία Ματρώνα. Το εκκλησάκι της κτίστηκε το 2015 ύστερα από την ίαση και ευλογία που προσέφερε η Αγία σε ανθρώπους νέους που υπέφεραν από σοβαρές αρρώστιες. Ο Μητροπολίτης Πάφου Γεωργίου βοήθησε με τον δικό του τρόπο στην ανέγερση της εκκλησίας, ενώ τα νέα παιδιά που ευεργετήθηκαν από την Αγία θέλοντας να την ευχαριστήσουν έκτισαν το άσπρο εκκλησάκι με τα μπλέ πορτοπαράθυρα στης μοναδικής ομορφιάς περιοχής της Τοξεύτρας Πέγειας.

Στην νοτιοδυτική πλευρά της χερσονήσου στην περιοχή με την ονομασία Λάρα εκτιμάται ότι είναι η τοποθεσία, γνωστή ως «Σπήλιος της Φώκαινας» την οποία διάλεξε η Μεσογειακή Φώκια να εκκολάψει τα αυγά της. Η περιοχή προστατεύεται από το νόμο Περί προστασίας των Παραλιών σε περιοχή προστασίας της θαλάσσιας ζωής από το 1990 που σημαίνει ότι επιβάλλονται αυστηροί νόμοι για τους λουόμενους που δεν σέβονται την παραλία. Ένα πανέμορφο πράσινο τοπίο αγκαλιάζει τον περίβολο της Λάρα εκτοξεύοντας την στα ύψη προτίμησης των επισκεπτών. 
Στην πλούσια από φύση τοποθεσία, ένα ακόμα πλεονέκτημα αποτελεί και η απέραντη έκταση φυτειών μπανανιάς, η οποία καταλαμβάνει την μεγαλύτερη έκταση σε όλη την Κύπρο.  Στις φυτείες μπανανιάς έρχονται να προστεθούν και τα αμπέλια τα οποία φημίζονται για την παραγωγή τους και καθιστούν και τα οινοποιεία της ευρύτερης περιοχής επισκέψιμα. Η περιοχή Κισσόνεγρας – Πέγειας ποτίζει τις φυτείες της, αλλά και τις υπόλοιπες καλλιέργειες από οπωρολαχανικά και εσπεριδοειδή  από την τεχνητή λίμνη Μαυροκόλυμπου η οποία κατασκευάστηκε το 1967. Γύρω από το τεχνητό αξιοθέατο φωλιάζουν θάμνοι και φυτά με ιδιότητες φαρμακευτικές προσδίδοντας στο τοπίο μια ξεχωριστή πινελιά. Εδώ βρίσκεται και το εκκλησάκι Της Αγίας Μαρίνας.  

Η παραλιακή ζώνη στη δυτική πλευρά της Πέγειας συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για να αποκτήσει τον τίτλο τουριστικού θέρετρου αφού ο συνδυασμός  της θάλασσας, οι σπηλιές της, οι οργανωμένες χρυσαφένιες αμμουδιές των κολπίσκων της, οι χώροι εστίασης και διαμονής καθώς και τα extreme sports βοηθούν απεριόριστα.  Στην προσπάθεια αυτή συμβάλει ο Δήμαρχος της πόλης και οι υπόλοιποι αρμόδιοι φορείς για να προβάλουν τις ομορφιές του τόπου, ακολουθώντας την σωστή στρατηγική και προσπάθεια. Μέσα σε αυτές τις δραστηριότητες είναι πολύ σημαντική η θέσπιση διαδρομών άπειρου κάλλους για περιπατητές αλλά και ποδηλάτες, ενώνοντας το λιμάνι της Πέγειας με το λιμάνι της κάτω Πάφου. 
Στην Πέγεια ξεχωρίζει και η παραλία του κόλπου των Κορραλίων που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της. Συνδυασμός ενός πανέμορφου πορτραίτου με κυρίαρχα χρώματα το πράσινο της φύσης που το περιβάλλει και του απέραντου γαλάζιου της θάλασσας. Η οργανωμένη παραλία είναι προσβάσιμη και για άτομα με ειδικές ανάγκες,  διαθέτει ναυαγοσώστη, εγκαταστάσεις και υποδομές σύγχρονες. Τον κόλπο των Κορραλίων διάλεξαν οι Μυκηναίοι για να ιδρύσουν τη νέα τους αποικία. Ο αρχαιολογικός χώρος Μάα Παλαιόκαστρο, οικοδομήθηκε και στις δύο πλευρές του από Κυκλώπεια τείχη που θυμίζουν την ιδιαίτερη πατρίδα τους τις Μυκήνες και κτίστηκε το 1200π.χ. Η μια μεριά προστατεύει από θαλασσινούς εχθρούς και η άλλη από τους στεριανούς. Ο οικισμός είναι κτισμένος πάνω σε μια στενή λωρίδα γης τη χερσόνησο Μάας, σε έκταση 46.000μ. Στον αρχαιολογικό χώρο,  ιδιαίτερη αξία τη σημερινή εποχή προσφέρει το μουσείο Μυκηναϊκού αποικισμού, έργο του Ιταλού αρχιτέκτονα Andrea Bruno.  
Τα παλιά χρόνια το ακρωτήρι του Κερατιδίου, κοντά στον κόλπο των Κορραλίων φιλοξενούσε πλοιάρια τα οποία μετέφεραν ποσότητες χαρουπιών σε άλλα μέρη. Τα χαρούπια αποτελούσαν για την τοπική κοινωνία οικονομική ευημερία όπως σε άλλους τόπους ήταν ο χρυσός, έτσι και για τους κατοίκους της Πέγειας ήταν το μαύρο χρυσάφι τους. Ο θησαυρός αυτός λόγω διαφόρων παραγόντων παρέμεινε εμπορικά στάσιμος ως  προϊόν για αρκετές δεκαετίες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια να αναδειχθεί και πάλι ο πολύτιμος καρπός, μέσα από συνεργασίες αλλά και αρμοδιότητες του Δήμου και τοπικών παραγόντων. Δίπλα από τις εγκαταστάσεις που αποθηκεύονταν τα χαρούπια υπάρχει ένα μέρος που ονομάζεται το “Θρονί της Παναΐας”. Κάποτε έφτασε στο λιμάνι για να φορτώσει  εμπόρευμα ένα καράβι. Το καράβι αυτό είχε μαζί του και την εικόνα Της Παναγίας της Αγριδιώτισσας της Οδηγήτριας, την οποία ο καπετάνιος του πλοίου είχε μαζί του από τον προηγούμενο χρόνο καθώς την είχε παραλάβει για να την προστατέψει επειδή η εκκλησία όπου βρισκόταν η εικόνα ήταν κατεστραμμένη. Το πλοίο αφού φορτώθηκε με τα χαρούπια ήταν αδύνατο να αναχωρήσει από το πολύ φορτίο. Ο καπετάνιος αφού έκανε την προσπάθεια του για να αναχωρήσει το καράβι, θεία φώτιση ήρθε στο μυαλό του κι αποφάσισε, αφού κατέβηκε από το πλοίο, να αφήσει την εικόνα ακουμπισμένη με ευλάβεια στο θρονί της. Αμέσως δόθηκε εντολή να σαλπάρει το πλοίο αφού πρόβλημα πια δεν υπήρχε, σαν να ελάφρυνε η Παναγία το φορτίο! Η θαυματουργή εικόνα μαζί με την εικόνα του προστάτη των ναυτικών Άγιο Νικόλαο φυλάσσονται σε ένα στέγαστρο που δημιούργησαν οι άνθρωποι για να προστατέψουν τις εικόνες από τις καιρικές συνθήκες. 
Κι όταν ο ήλιος αρχίζει το ταξίδι του για άλλα μέρη κι ο ουρανός βυθίζεται σε χρυσοκόκκινες αποχρώσεις κι οι άνθρωποι με όλα αυτά τα χρώματα αρχίζουν να ηρεμούν τότε μια άλλη διάθεση ξεπροβάλει στην Πέγεια. Φημίζεται για το ηλιοβασίλεμα της, κι αν εκείνη την ώρα είστε στο λιμανάκι Του Αγίου Γεωργίου αξέχαστο θα σας μείνει το εξαίσιο αυτό θέαμα και λίγο αργότερα όταν πια θα έχει πέσει η νύκτα, την ώρα που αρχίζει η νυχτερινή ζωή το μέρος αυτό φαίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό! 
Ο Άγιος Γεώργιος στην Πέγεια συγκεντρώνει βλέμματα θαυμασμού, ενώ πολύ κοντά του βρίσκεται και το ακρωτήρι Δρέπανον. Το εκκλησάκι Του Αγίου Γεωργίου είναι Βυζαντινού ρυθμού, πετρόκτιστο και αποτελεί προσκύνημα πολλών πιστών αλλά και Οθωμανών που πιστεύουν στη χάρη Του Αγίου Γεωργίου. 
Απέναντι από τον Άγιο Γεώργιο βρίσκεται το νησάκι που λέγεται Γερόνησος. Εικάζεται από τους αρχαιολόγους ότι είναι νησάκι αφιερωμένο στο Θεό Απόλλωνα,  με αποτέλεσμα πλήθος ερευνητών να το επισκέπτονται με σκοπό αρχαιολογικές ανακαλύψεις αλλά και πλήθος γλάρων να το θεωρούν σπίτι τους. Απέναντι από το Δρέπανον και νότια του Αγίου Γεωργίου, ένα δεύτερο νησάκι ονομάζεται Μανίκι. Αποτέλεσε λιμανάκι του οικισμού Του Αγίου Γεωργίου κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου ως τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια. Τη σημερινή εποχή προσφέρει μια καταπληκτική παραλία με υποδομές. Στο Δρέπανο σώζονται ερείπια οικισμού Ρωμαϊκής εποχής, ενώ οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις επιβεβαίωσαν  την εύρεση τριών Παλαιοχριστιανικών Βασιλικών και ενός λουτρώνα καθώς και ταφικά μνημεία λαξευμένα στους βράχους.  
Κοντά στον αρχαιολογικό χώρο Του Αγίου Γεωργίου εκτιμάται ότι βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος Μελέτης, επίσης με λαξευτούς τάφους της Ελληνιστικής περιόδου, ωστόσο ακόμη οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν τις ανασκαφές τους. 
Μέσα στο χωριό απλώνεται μια γραφικότητα ενώ ταυτόχρονα το στοιχείο της τουριστικής αναβάθμισης του τόπου, είναι έκδηλο, μέσα από καταστήματα εστίασης και τουριστικών προϊόντων, καθώς και ξενοδοχειακές μονάδες. Το θρησκευτικό στοιχείο της περιοχής αριθμείται από πολλά ξωκλήσια, εγκαταλελειμμένες Μονές και εκκλησίες που στολίζουν διάφορες τοποθεσίες του χωριού.  Το μικρό εκκλησάκι Της Παναγίας της Αγριδιώτισσας καθώς και η εκκλησία Της Παναγίας της  Ζαλατζιώτισσας, που λέγεται πως θεραπεύει τους κιρσούς, βρίσκονται σε κοντινή απόσταση η μια από την άλλη. Ο κεντρικός Ναός της Πέγειας βρίσκεται στην πλατεία και είναι αφιερωμένος στα Εισόδια Της Θεοτόκου. Το μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται μπροστά από το Ιερό της Παναγίας είναι αφιερωμένο στην Αγία Αικατερίνη.
Γνωστή και χιλιοτραγουδισμένη και η βρύση των Πεγειώτισσων. Αποτελεί αξιοθέατο για την τοπική κοινωνία τη σημερινή εποχή, ενώ μέχρι το 1956 αποτελούσε πηγή από την οποία προμηθεύονταν το νερό τους οι κάτοικοι. Η πέτρινη με καμάρες βρύση περιτριγυρίζεται από λεύκες,  κυπαρίσσια και πεύκα και κτίστηκε το 1908. Ολόγυρα της βρίσκονται χώροι εστίασης. 
Μολονότι η θάλασσα είναι εκείνη που έχει τον πρωταρχικό ρόλο στην καρδιά του καλοκαιριού, υπάρχει ένα μέρος στην Πέγεια που αποδίδει την απόλυτη δροσιά. Το δάσος της Πυκνής βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό επιλέγεται ως χώρος εκδρομικός, συνδυάζει την ομορφιά του δάσους με τη χαλάρωση των επισκεπτών του στους διαμορφωμένους χώρους αναψυχής, στα ξύλινα παγκάκια και σε μοναδικά τοπία φύσης. 
Και μετά από αυτό το φυσιολατρικό ξεφάντωμα, επίσκεψη στους κατοίκους του ζωολογικού πάρκου. Στο πάρκο των 100.000τμ. άνθρωποι όλων των ηλικιών, αισθάνονται χαρά περιπλανώμενοι μέσα στον επίγειο παράδεισο, που φιλοξενεί αναρίθμητα είδη πουλιών, από εκεί προήλθε και η ονομασία που χαρακτηρίζει το ζωολογικό κήπο ως πάρκο πουλιών. Εκτός από τα πουλιά στο πάρκο κατοικεί η χελώνα που τα χρόνια της δεν κρύβει και τα λέει ότι είναι δηλαδή 200 ετών και την καταγωγή της πως γεννήθηκε στον Ινδικό ωκεανό. Ειδικά κλουβιά φιλοξενούν λάμα, λιοντάρια, τίγρεις, ζέβρες, καμήλες, ελέφαντες, κροκόδειλους, άσπρα καγκουρό, γαζέλες, τροπικά πουλιά, αετοί, τα πανέμορφα φλαμίνγκο, παπαγάλους, φίδια και πιγκουινάκια από τη μακρινή Χιλή. Οι εγκαταστάσεις του πάρκου είναι εξαιρετικές, στο εστιατόριο οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να γευτούν την κυπριακή και Ελληνική κουζίνα, επίσης λειτουργεί κατάστημα με είδη δώρων και σουβενίρ του ζωολογικού κήπου. Στο αμφιθέατρο χωρητικότητας 400 ατόμων, δίδεται παράσταση με τεράστια επιτυχία από τους πολύχρωμους παπαγάλους και κουκουβάγιες ενώ στο πάρκο λειτουργεί ακόμη Μουσείο Λαϊκής Τέχνης καθώς και παραδοσιακό μουσείο ρούχων. 

Η Πέγεια κατέχει επίσης πολύ καλή θέση στις αθλητικές εγκαταστάσεις τις οποίες διαθέτει και συγκεκριμένα το Δημοτικό Στάδιο, το οποίο είναι χωρητικότητας 3828 θέσεων και φιλοξενεί και ομάδες που έρχονται από το εξωτερικό για τις προπονήσεις τους, λόγω των σύγχρονων εγκαταστάσεων που διαθέτει.  
Ως επίλογο του οδοιπορικού στην πλούσια από ομορφιά φύση της Πέγειας θα προσθέσουμε το Βοτανικό κήπο, ο οποίος φιλοξενείται στη θέση Παλαιομονάστηρο που βρίσκεται μέσα στο χωριό και καταλαμβάνει έκταση 43.880τμ. Στα βήματα του ο επισκέπτης νοιώθει τη μυρωδιά των αρωματικών φυτών που π&ep