Γιατί φλουρί στην Βασιλόπιτα;

Από πού όμως ξεκίνησε το έθιμο αυτό και ποιά ιστορία κρύβεται από πίσω;

Σε όλα τα σπίτια, την πρωτοχρονιά στολίζει το τραπέζι η «Βασιλόπιττα». Το εν λόγω γλυκό δεν είναι σαν όλα τα αλλά. Η βασιλόπιττα συνεπάγεται ένα «αγώνα» για το «ποιός θα βρει το φλουρί» που είναι κρυμμένο μέσα της. 
Από πού όμως ξεκίνησε το έθιμο αυτό και ποιά ιστορία κρύβεται από πίσω; Πάμε, λοιπόν, να μάθουμε.


Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, πριν από 1500 περίπου χρόνια, στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, στην Μ. Ασία όπου ζούσε ο Μέγας Βασίλειος, ο Δεσπότης της Καισαρείας, μαζί με τον λαό του, έφτασε ένας στρατηγός ο οποίος ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης. Αν δεν γινόταν αυτό, θα πολιορκούσε και θα λεηλατούσε την πόλη. 

Ο Μέγας Βασίλειος, σαστισμένος, προσευχόταν στο Θεό όλο το βράδυ, καθώς γνώριζε πως η πόλη του ήταν φτωχή και δεν είχε κανένα θησαυρό να δώσει στον στρατηγό. Την επόμενη μέρα ο στρατηγός αφού δεν του είχαν δοθεί οι θησαυροί, πολιόρκησε την πόλη. Πριν όμως κάνει το οτιδήποτε ζήτησε να ξαναδεί τον Μέγα Βασίλειο. Όταν συναντήθηκαν απαίτησε με μεγάλο θυμό, τον θησαυρό της πόλης. Ο Μέγας Βασίλειος, του εξήγησε με κάθε ειλικρίνεια ότι η πόλη του δεν είχε θησαυρούς παραμόνο φτωχούς πολίτες. Ο στρατηγός πιστεύοντας πως τον κοροϊδεύει, θύμωσε ακόμα περισσότερο και ξέσπασε στον δεσπότη με απειλές εξορίας. 


Οι κάτοικοι της πόλης, αποφάσισαν και μάζεψαν ότι χρυσαφικά είχε ο καθένας και να τα δώσουν στον δεσπότη τους για να τον βοηθήσουν. Ο δεσπότης παρέδωσε στον στρατηγό τα χρυσαφικά τα οποία είχε τοποθετήσει σε ένα σεντούκι.  Την στιγμή όμως που ο στρατηγός, άπλωσε το χέρι του για να πάρει το σεντούκι, μια λάμψη αναδύθηκε από μέσα του, ένας λαμπρός καβαλάρης μαζί με τον στρατό του όρμισαν πάνω του, αφανίζοντας και αυτόν και τον στρατό του μέσα σε λίγα λεπτά. Ο καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και οι στρατιώτες του, οι άγγελοι. 

Καθ' αυτό τον τρόπο σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τώρα ο Δεσπότης έπρεπε να επιστρέψει τα χρυσαφικά στους κατόχους τους. Πράγμα δύσκολο, εφόσον δεν γνώριζε σε ποιον ανήκε τι. Τότε, προσευχόμενος στον Θεό, του ζήτησε να τον βοηθήσει στο τι έπρεπε να κάνει. Την επόμενη μέρα ο δεσπότης, ζήτησε από τους διάκονους του να ζημώσουν ψωμάκια, μέσα στο κάθε ψωμάκι θα έβαζαν λίγα χρυσαφικά και έπειτα θα τα μοίραζαν στους κάτοικους της πόλης. Προς μεγάλη έκπληξη των κατοίκων καθώς έκοβαν τα ψωμιά, τα χρυσαφικά που αναλογούσαν στην κάθε οικογένεια βρίσκονταν ακριβώς στα σωστά χέρια. Αυτό το ψωμί δεν ήταν σαν όλα τα άλλα. Ήταν ξεχωριστό και χάριν στον Μέγα βασίλειο ονομάστηκε βασιλόπιττα. 


Από τότε λοιπόν, μέχρι σήμερα, σε κάθε σπίτι υπάρχει η βασιλόπιττα η οποία κόβετε την πρώτη του χρόνου, ημέρα εορτής του Αγίου Βασιλείου φέρνοντας σε κάθε οικογένεια χαρά και ευλογία.