Ασθενής ΑμεΑ πήγαινε σε άλλο όροφο για να βρει τουαλέτα

Άνθρωποι κινδυνεύουν και εξευτελίζονται

Άνθρωποι κινδυνεύουν και εξευτελίζονται. Μια επίσκεψη για μια απλή ακτινοδιαγνωστική εξέταση μπορεί να καταρρακώσει την αξιοπρέπεια ενός ασθενούς, λέει στον «Φ» ο πρόεδρος της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου, Δημήτρης Λαμπριανίδης. «Η εισαγωγή σε ένα νοσηλευτήριο μπορεί να ταλαιπωρήσει και να εξευτελίσει έναν άνθρωπο επειδή ο θάλαμος ή το δωμάτιο στο οποίο έχει εισαχθεί δεν είναι προσβάσιμο σε άτομο παραπληγικό ή τετραπληγικό ή άτομο με βαριά κινητική αναπηρία ή έστω ένα ηλικιωμένο άτομο το οποίο χρησιμοποιεί τροχοκάθισμα. Αυτό επειδή το νοσηλευτήριο δεν διαθέτει κλίνες με τον απαραίτητο μηχανισμό ή επειδή το εξεταστικό κρεβάτι δεν είναι προσβάσιμο και δυστυχώς υπάρχει ο κίνδυνος να προκληθεί και κάποιο ατύχημα». 

Η προσβασιμότητα στις υπηρεσίες υγείας, είπε ο πρόεδρος της ΟΠΑΚ, «πρέπει να διασφαλίζεται για όλους τους ασθενείς». Δυστυχώς πρόσθεσε, «παρατηρούμε ότι κάποια από τα νοσοκομεία και τα διαγνωστικά κέντρα του ΓεΣΥ, δεν διαθέτουν την απαραίτητη υποδομή και εξοπλισμό και τα παράπονα που καθημερινά λαμβάνουμε είναι πολλά». Προ ημερών, αποκάλυψε, «δεχθήκαμε παράπονο από ασθενή που θα υποβαλλόταν σε επέμβαση σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο αλλά κατά την εισαγωγή του διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε δωμάτιο με τουαλέτα που να είναι προσβάσιμο σε άτομα με τροχοκάθισμα. Τέτοια τουαλέτα υπήρχε μόνο στο ισόγειο και αυτή, δεν διέθετε ούτε καν χειρολαβή, Αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα το τι σήμαινε αυτό για τον ασθενή. Ήταν υποχρεωμένος να κατεβεί στο ισόγειο για να εξυπηρετηθεί επειδή το δωμάτιο του δεν διέθετε την απαραίτητη υποδομή». 

«Εάν θέλουμε να προσφέρουμε σωστές υπηρεσίες, πρέπει να μεριμνούμε ώστε τέτοιοι χώροι να υπάρχουν σε κάθε διαφορετική κλινική/θάλαμο για ευνόητους λόγους με κύριο την αξιοπρεπή εξυπηρέτηση του ασθενή με σοβαρή κινητική αναπηρία», είπε ο πρόεδρος της ΟΠΑΚ. 

Επίσης, «δεχόμαστε παράπονα για το ότι δεν υπάρχουν σε νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα, κρεβάτια που να διαθέτουν τον απαραίτητο μηχανισμό, ώστε να ανεβοκατεβαίνουν για να μπορεί το άτομο που βρίσκεται σε τροχοκάθισμα να μεταφερθεί σε αυτά με ασφάλεια αλλά και με αξιοπρέπεια διότι εύκολα μπορεί να κατανοήσει κάποιος τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα άτομο σε τροχοκάθισμα να μεταφερθεί σε ένα κρεβάτι που βρίσκεται αρκετά πιο ψηλά». 

Αυτό, «δεν αφορά μόνο τις κλίνες νοσηλείας αλλά και τα εξεταστικά κρεβάτια γενικά, είτε αυτά βρίσκονται σε διαγνωστικά κέντρα, είτε σε ΤΑΕΠ, είτε αλλού στα νοσηλευτήρια. Ένα άτομο με βαριά κινητική αναπηρία, μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρειαστεί την οποιαδήποτε υπηρεσία υγείας». 

«Είναι απαράδεκτο οι υπηρεσίες υγείας να μην προσφέρονται υπό συνθήκες πλήρους προσβασιμότητας κτηρίων και εξοπλισμού», τόνισε ο κ. Λαμπριανίδης, υποστηρίζοντας ότι «αυτό θα έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο και από τον Οργανισμό Ασφάλισης Υγείας ο οποίος οφείλει να διασφαλίσει ότι οι πάροχοι με τους οποίους είναι συμβεβλημένος, εξυπηρετούν όλους τους ασθενείς με ασφάλεια και αξιοπρέπεια». 

Αναφορά, έκανε ο πρόεδρος της οργάνωσης παραπληγικών και στην ανυπαρξία ειδικών στρωμάτων αέρος, «για την πρόληψη των κατακλίσεων (πληγές που δημιουργούνται στο σώμα σε περίπτωση παρατεταμένης ακινησίας)». 

Τα ειδικά στρώματα, είπε, «πρέπει να υπάρχουν σε όλους τους θαλάμους στα νοσηλευτήρια σε ποσοστό 5% του συνόλου των κρεβατιών. Αυτά τα στρώματα είναι απαραίτητα για πρόληψη κατακλίσεων σε όλα τα άτομα που ανήκουν σε ομάδες ψηλού κινδύνου όπως παραπληγικά/τετραπληγικά άτομα με απώλεια αίσθησης στο σώμα τους, ηλικιωμένους κ.α.». Παράλληλα, «είναι πολύ σημαντικό, τέτοια στρώματα να υπάρχουν και στα Τμήματα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ασθενής χρειάζεται να παραμείνει πολλές ώρες στο κρεβάτι. Η ύπαρξη αυτών των στρωμάτων κρίνεται επιβεβλημένη γενικά για όλους τους ασθενείς οι οποίοι υποχρεώνονται λόγω της κατάστασης τους να μένουν σε ακινησία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, παρατηρούμε ότι αυτά τα στρώματα δεν είναι διαθέσιμα στο βαθμό που θα έπρεπε να είναι. Η πρόληψη των κατακλίσεων μπορεί εύκολα να προστατεύσει το όποιο Σύστημα από μελλοντικές δαπάνες». 

«Δυστυχώς ακόμα και σήμερα, είμαστε υποχρεωμένοι να απαιτούμε τα αυτονόητα», είπε ο κ. Λαμπριανίδης, προσθέτοντας ότι «πρόκειται για υποδομή και εξοπλισμούς οι οποίοι για κάποιους ανθρώπους είναι απαραίτητοι διότι όλοι έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες που χρειάζονται με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Φανταστείτε τι θα συζητάμε σε περίπτωση που ένα άτομο με αναπηρίες τραυματιστεί κατά τη μεταφορά του από το τροχοκάθισμα σε μια κλίνη που δεν διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό. Θα προσπαθούμε να επιρρίψουμε, να αποδώσουμε ευθύνες, και θα ψάχνουμε να βρούμε ποιος ευθύνεται για την ανυπαρξία απαραίτητης υποδομής». Αυτά τα ζητήματα, είπε ο πρόεδρος της ΟΠΑΚ «υπάρχουν και τα συζητάμε επειδή η πολιτεία τα προηγούμενα χρόνια αδιαφορούσε. Είναι αδιανόητο πάροχοι υγείας να μην τηρούν αυστηρές προδιαγραφές για την προσβασιμότητα και ασφάλεια ασθενών κατά τη λήψη των υπηρεσιών υγείας. Και φυσικά την αξιοπρεπή μεταχείριση τους».

«Η προσβασιμότητα είναι ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο προστατεύεται από εθνικούς και διεθνείς νόμους και συμβάσεις όπως είναι η σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με Αναπηρίες την οποία η χώρα μας κύρωσε σε νόμο το 2011. Διαπιστώνουμε ότι παραβιάζεται από κάποιους παρόχους του ΓεΣΥ και ο ΟΑΥ οφείλει να μεριμνήσει ότι οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας του Συστήματος, προσφέρουν υπηρεσίες προσβάσιμες σε όλους τους δικαιούχους ανεξαρτήτως της κατάστασης στην οποία βρίσκονται», κατέληξε ο κ. Λαμπριανίδης. 

Επιστολές σε ΟΑΥ και Επίτροπο Εποπτείας

Η Οργάνωση Παραπληγικών Κύπρου έχει κάνει την παρέμβαση της προς τον Οργανισμό Ασφάλισης Υγείας από τον περασμένο Απρίλιο, χωρίς ωστόσο να τύχει μέχρι σήμερα ανταπόκρισης. Χθες η Οργάνωση επανήλθε αποστέλλοντας νέα επιστολή στον ΟΑΥ, με κοινοποίηση αυτή τη φορά στον Επίτροπο Εποπτείας του ΓεΣΥ. 

Στην επιστολή της η Οργάνωση Παραπληγικών καταγράφει και την υποδομή αλλά και τον εξοπλισμό που πρέπει να διαθέτουν νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα, προκειμένου να διασφαλίζεται η αξιοπρεπής και ασφαλής εξυπηρέτηση ατόμων που βρίσκονται σε τροχοκάθισμα. 

Αναλυτικά και σύμφωνα με την ΟΠΑΚ πρέπει να υπάρχουν: Χώρος στάθμευσης ΑμεΑ πλησίον της εισόδου του κτηρίου, προσβάσιμη είσοδος με κλίση ράμπας που να συνάδει με τις προδιαγραφές στη σχετική νομοθεσία, γερανάκι για μεταφορά ΑμεΑ από τροχοκάθισμα σε κρεβάτι, εξεταστικά κρεβάτια τα οποία να έχουν ρυθμιζόμενο ύψος με ηλεκτρικό μηχανισμό, αναρτήρα έλξης με χειρολαβή πάνω από τα κρεβάτια, πλάκα μεταφοράς από και προς το τροχοκάθισμα, τροχοκαθίσματα ντους/αποχωρητηρίου. 

Η επιστολή της ΟΠΑΚ εκτός από τον Επίτροπο Εποπτείας του ΓεΣΥ, κοινοποιείται επίσης προς ενημέρωση σχετικά με το θέμα, στην Επίτροπο Διοικήσεως, ως ο ανεξάρτητος μηχανισμός για την προώθηση και παρακολούθηση της σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες, αλλά και στον έφορο ιδιωτικών νοσηλευτηρίων και τα μέλη της συμβουλευτικής επιτροπής ιδιωτικών νοσηλευτηρίων. 

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Ήταν πριν από 17 χρόνια

Κάποια θέματα νιώθω και ντροπή όταν τα γράφω. Το θέμα της προσβασιμότητας των εξοπλισμών αλλά και των κτηρίων νοσηλευτηρίων και διαγνωστικών κέντρων, έχει απασχολήσει την επικαιρότητα πολλές φορές στο παρελθόν. Ανατρέχοντας στο προσωπικό μου αρχείο, βρήκα ότι είχα ασχοληθεί ακριβώς για το ίδιο θέμα και πριν από 17 χρόνια. Τότε το πρόβλημα επικεντρωνόταν στα δημόσια νοσηλευτήρια τα οποία υπάγονταν ακόμα στο υπουργείο Υγείας. Δυστυχώς τα χρόνια πέρασαν, εφαρμόστηκε και το ΓεΣΥ, εμείς μεγαλώσαμε, αλλά με τα ίδια πράγματα ασχολούμαστε. Μια προσβάσιμη κλίνη, ένα προσβάσιμο εξεταστικό κρεβάτι και αν είναι δυνατόν, μια προσβάσιμη σε τροχοκάθισμα τουαλέτα μέσα σε ένα νοσοκομείο ή ένα κέντρο εξυπηρέτησης ασθενών, δεν έπρεπε να αποτελούν καν αίτημα των ανθρώπων που τα χρειάζονται.  

Πηγη:Φilenews