Χαρά Σκουλαρίκου μια Γυναίκα πρότυπο...Μάνα - Τραγουδίστρια - Σύζυγος - Συμβολαιογράφος
“Η μουσική πάνω από όλα είναι μέσο επικοινωνίας και εκδήλωσης του εσωτερικού κόσμου μας. Αυτό δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας μουσικός μόνο για να το πετύχεις.”
Χαρά Σκουλαρίκου - Τραγουδίστρια
Μια συνέντευξη από την ταλαντούχα τραγουδίστρια Χαρά Σκουλαρίκου στην Τριανταφυλλιά Πλιάκα για την Cyprus Alive.
-
Χαρά πες μας λίγα λόγια για σένα :
Κατάγομαι από τον Πύργο Ηλείας όπου και κατοικώ πλέον τα τελευταία χρόνια. Είμαι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στο Αστικό Δίκαιο. Έχω κάνει σπουδές κλασικού μπαλέτου, κλασικού τραγουδιού (ιταλική σχολή), ελαφρού-μοντέρνου τραγουδιού και αρμονίου. Έχω φοιτήσει στο «Ορφείο Ωδείο Αθηνών» κοντά σε καταξιωμένους καθηγητές μουσικής και είμαι κάτοχος πτυχίου φωνητικής και ορθοφωνίας με βαθμό «άριστα παμψηφεί». Έχω παρακολουθήσει μαθήματα ιστορίας θεάτρου και θεατρολογίας καθώς και μαθήματα υποκριτικής- αυτοσχεδιασμού και ερμηνείας στη σχολή «Το Θέατρο των Αλλαγών» στην Αθήνα. Επίσης έχω μαθητεύσει δίπλα στην musical performer Σία Κοσκινά με την οποία εμβάθυνα σε θέματα ερμηνείας και professional performance και διδάχτηκα δίπλα της την τεχνική του musical theatre, της belt voice και του “crossover”.
Είμαι Συμβολαιογράφος στον Πύργο Ηλείας, είμαι παντρεμένη και έχω δύο κόρες. Ο ρόλος της μητέρας και η απαιτητική δουλειά μου, μου απορροφούν τις περισσότερες ώρες τις ημέρας με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ελεύθερος χρόνος για να ασχοληθώ και πολύ με μένα. Η μοναδική καλλιτεχνική μου ενασχόληση πλέον αποτελεί η συμμετοχή μου ως τραγουδίστρια στην «ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΛΙΔΑΣ», πράγμα το οποίο με πληροί απόλυτα.
-
Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με το τραγούδι, είχες από μικρή αυτή την καλλιτεχνική ανησυχία;
Από μικρή με θυμάμαι με ό,τι καταπιανόμουν ήθελα μετά να το παρουσιάζω σε κόσμο. Σίγουρα είχε ξυπνήσει μια ναρκισσιστική πλευρά του χαρακτήρα μου αλλά από νωρίς κατάλαβα ότι έπρεπε να μοχθήσω για ό,τι ήθελα να καταφέρω, αφού δεν μπορούσα να βρω κάτι έτοιμο. Οι γονείς μου με τις δυνάμεις που είχαν, με ώθησαν να ασχοληθώ με το χορό και τη μουσική. Η μητέρα μου, θυμάμαι, με έβαζε να ακούω Θεοδωράκη, Χατζηδάκη κλπ σε κασέτα σε ένα μικρό μαγνητόφωνο που είχαμε και θυμάμαι χαρακτηριστικά να βάζω το αφτί μου στο μεγάφωνο για να ακούσω και την παραμικρή νότα. Είχα πάντα μέσα μου μία καλλιτεχνική ανησυχία που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Η ώθηση δόθηκε όταν στην Δευτέρα Λυκείου πήγα στην παιδική χορωδία του Δήμου Πύργου που τότε μαέστρος ήταν ο Γιώργος Γκιντζίρης (μαέστρος και της ορχήστρας που συμμετέχω και σήμερα) ο οποίος με άκουσε και μου είπε ότι έχω καλή φωνή. Το καλοκαίρι του 1999 με έβαλε να τραγουδήσω μόνη μου μπροστά στο Μίκη Θεοδωράκη σε μια τιμητική συναυλία που είχε οργανώσει ο Δήμος Πύργου ο οποίος και με συνεχάρη και τότε έγινε το «κλικ» και άρχισε η πιο σοβαρή ενασχόλησή μου με τα τραγούδι.
-
Μίλησε μας για το καλλιτεχνικό σου ταξίδι:
Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Νομική, φοίτησα στο «Ορφείο Ωδείο Αθηνών» όπως προανέφερα, και ελαβα πτυχίο φωνητικής και ορθοφωνίας. Μαζί με τον καθηγητή μου Δημήτρη Καραβέλη κάναμε συναυλίες πάνω σε πιο κλασικά ρεπερτόρια για αρκετά χρόνια. Επίσης είμαι ιδρυτικό μέλος της καταξιωμένης χορωδίας «Αθηναϊκό Χορωδιακό Σύνολο» και για μία δεκαετία συμμετείχα με τη χορωδία αυτή σε πολλά καλλιτεχνικά φεστιβάλ ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό, αποκομίζοντας εγκωμιαστικές κριτικές με μεγαλύτερη διάκριση το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Χορωδίας και Ορχήστρας Νέων το 2003. Η ενασχόλησή μου αυτή μπορώ να πω με «έκτισε» ως τραγουδίστρια. Γαλουχήθηκα με το κλασικό ρεπερτόριο και απέκτησα μια σωστή τεχνική τραγουδιού. Από το 2007 μέχρι και σήμερα είμαι η τραγουδίστρια της ορχήστρας «Τα Χρώματα της Ηλιδας» με μαέστρο τον Γιώργο Γκιντζίρη –ο οποίος και με ανακάλυψε-με την οποία κάνουμε συναυλίες στον Πύργο και σε πολλές περιοχές της Ηλείας και ευρύτερα. Η συμμετοχή μου στην ορχήστρα «Τα Χρώματα της Ηλιδας» με εξέλιξε ως τραγουδίστρια.
-
Πες μας περισσότερα για την Ορχηστρα "Τα Χρωματα της Ηλιδας":
Τα "ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΛΙΔΑΣ" είναι σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα αλλά πολύ περισσότερο είναι μία παρέα ανθρώπων – «εραστών της τέχνης» με ανιδιοτελή αγάπη για τη μουσική! Δεν ξεχωρίζουν τη μουσική σε έντεχνη και άτεχνη..υπάρχει καλή και κακή μουσική. Έγνοια τους είναι να πατούν σε σταθερό υπόβαθρο : το μοναδικό κληροδότημα των Ελλήνων δημιουργών του καλού ελληνικού τραγουδιού, πιστεύοντας πως έτσι θα βοηθήσουν (όχι μόνοι) στο να αλλάξει το τοπίο στην τοπική πολιτιστική δραστηριότητα. Σκοπός και φιλοδοξία της ορχήστρας δεν είναι η «δόξα» και αναγνωρισιμότητα στο συγκεντρωτικό (και από καλλιτεχνικής άποψης) κλεινόν άστυ, αλλά η δημιουργία ομόκεντρων πολιτιστικών πυρήνων στην περιφέρεια που θα συσπειρώνουν όλο και περισσότερο κόσμο, κυρίως νέους ανθρώπους, απελευθερωμένους από τα lifestyle στεγανά που τα τελευταία χρόνια έχουν μπει και στη μουσική!!
Οι συναυλίες της ορχήστρας είναι είτε αφιερώματα σε μεγάλους Έλληνες συνθέτες και στιχουργούς ή ποιητές είτε έχουν μια συγκεκριμένη θεματολογία.
-
Ποιος καλλιτέχνης αποτελεί έμπνευση για σένα και γιατί;
Πάρα πολλοί. Σίγουρα οι Έλληνες δημιουργοί (Θεοδωράκης, Χατζηδάκης, Ξαρχάκος, Λοΐζος κλπ) αποτελούν και θα αποτελούν πάντα για μένα πηγή έμπνευσης, όμως με το ξένο κλασικό και πιο classical rock ρεπερτόριο ταυτίζομαι ως προσωπικότητα περισσότερο. Δυστυχώς στην Ελλάδα και πολύ περισσότερο στην επαρχία όπου ζω δεν έχω τη δυνατότητα να τραγουδήσω τέτοιο ρεπερτόριο. Σίγουρα όμως η Ελληνική Μουσική έχει σπουδαίους εκπροσώπους και σπουδαία έργα από καλλιτεχνικής άποψης.
-
Χαρά πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να συνδυάζεις φροντίδα παιδιών- οικογένειας και καλλιτεχνική δράση στο τραγούδι;
Ξεχάσατε και την εργασία….!! Άρα λοιπόν έχουμε: φροντίδα παιδιών-οικογένειας + δουλειά + καλλιτεχνική δράση στο τραγούδι = δεν έχω χρόνο να κοιμηθώ!!!
Λαμβάνω από όλα όμως τόση ενέργεια που αντέχω και θέλω να δημιουργήσω ακόμα περισσότερα.
-
Ποιο είναι το όνειρο ζωής της Χαράς Σκουλαρίκου;
Θα ήθελα να έχουμε υγεία η οικογένειά μου και εγώ καθώς και οι αγαπημένοι μου άνθρωποι. Θα ήθελα να δω τα παιδιά μου να προοδεύουν και να γίνουν καλοί άνθρωποι. Θα ήθελα να έχω τους ανθρώπους που αγαπώ στη ζωή μου και θα ήθελα η ζωή της ορχήστρας να είναι μεγάλη και να συνεχίσω για πολλά ακόμα χρόνια να προσφέρω τη φωνή μου σε αυτή.
Όσο μεγαλώνεις παύεις να έχει μεγαλόπνοα σχέδια και όνειρα ζωής. Καταλαβαίνεις ότι το πιο σημαντικό είναι η υγεία, η ευτυχία και η αγάπη!
-
Ποια συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο που τώρα θέλει να ξεκινήσει μια καριέρα στο τραγούδι;
Δεν ξέρω αν είμαι κατάλληλη να δώσω συμβουλή γιατί η ενασχόλησή μου με το τραγούδι δεν υπήρξε ποτέ «επαγγελματική». Εννοώ ότι πότε δεν έβγαλα κάποια χρήματα από το τραγούδι. Είχα πάντα άλλη δουλειά. Με το τραγούδι ασχολούμουν ανέκαθεν γιατί το ζητά η ψυχούλα μου. Μου αρκεί το χειροκρότημα του κόσμου!
Ως μια γυναίκα όμως που έχω κάνει μια πορεία ζωής μέχρι τώρα, αυτό που θα συμβούλευα έναν νέο άνθρωπο είναι ότι για να πετύχεις στο χώρο αυτό, πρέπει να σπουδάσεις πρώτα τη μουσική, να ταπεινωθείς και να ξανασηκωθείς. Οι εφήμερες επιτυχίες είναι άνευ ουσίας. Από κει και πέρα σίγουρα παίζει ρόλο και η τύχη!
-
Χαρά όπως μας έχεις αναφέρει οι εμφανίσεις σου γίνονται στην Ελλάδα, αν είχες κάποια καλλιτεχνική πρόταση για την Κύπρο θα την δεχόσουν;
Η Ορχήστρα είναι ανοιχτή σε οποιαδήποτε πρόταση καλλιτεχνική φτάνει να ταιριάζει στη θεματολογία που έχει επιλέξει κάθε χρόνο να παρουσιάζει. Αυτήν την περίοδο είμαστε σε φάση προετοιμασίας του καινούριου μας αφιερώματος στην Ελληνική Ποίηση το οποίο θα παρουσιάσουμε την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2023 . Θα ήταν χαρά μας να τραγουδούσαμε και στην Κύπρο μας η οποία έχει βγάλει τόσους αξιόλογους τραγουδιστές και μουσικούς.
-
Χαρά δώσε ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας:
Αυτό που θα ήθελα να πω ως κατακλείδα είναι ότι υπάρχουν χιλιάδες αξιόλογοι μουσικοί και ορχήστρες που δεν είναι γνωστοί ευρέως, αλλά που τους αξίζει να τους στηρίζετε και να τους παρακολουθείτε. Άλλωστε, η μουσική πρέπει να διαδίδεται και να γίνεται κτήμα των πολλών και όχι των ολίγων. Αυτό έχουμε πετύχει θεωρώ με την ορχήστρα! Προσπαθώντας κάθε χρόνο να γινόμαστε καλύτεροι, έχουμε πετύχει το σεβασμό και τη στήριξη από τους συμπολίτες μας και όχι μόνο. Προσωπικά δεν συγκρίνω με τίποτα αυτό που νιώθουμε κάθε φορά όταν μας χειροκροτεί το κοινό μας, όταν μας περιμένει να μας συγχαρεί στο τέλος της παράστασης, όταν μας βλέπει στο δρόμο και μας «χτυπάει στην πλάτη» για να συνεχίσουμε. Η μουσική πάνω από όλα είναι μέσο επικοινωνίας και εκδήλωσης του εσωτερικού κόσμου μας. Αυτό δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας μουσικός μόνο για να το πετύχεις.