Αλκυόνη Παπαδάκη...Στα σοκάκια της ψυχής

6 αποσπάσματα από τα βιβλία της που θα σου αλλάξουν τη ζωή

Η Αλκυόνη Παπαδάκη είναι Ελληνίδα συγγραφέας. Είναι μια κορυφαία συγγραφέας που με τα βιβλία της έχει καταφέρει ν' αγγίξει τη ψυχή μας. Τα βιβλία της είναι εποικοδομητικά, παραδείγματα από τη ζωή, αλήθειες γραμμένες μέσα από τα δικά της μάτια.

Ταπεινότητα

Εγώ αισθάνομαι ευτυχής, που περίμενα και περιμένω, ταπεινά στην ουρά, να λάβω το συσσίτιο του Θεού.  Αρκετό το βρίσκω.  Και πεντανόστιμο! Και λέω και μια καλημέρα γελαστή, στους συνανθρώπους μου, που περιμένουν κι αυτοί με το κατσαρολάκι τους στην ουρά.

Ένα πράγμα διαπίστωσα, περιμένοντας.  Όσοι σήκωσαν μπαϊράκι και ζήτησαν παραπάνω από το μέρτικό τους, κι έσπρωξαν κι αγκώνισαν και ποδοπάτησαν για να φτάσουν πρώτοι στην ουρά, μπορεί να ‘φαγαν δυο μπουκιές παραπάνω, αλλά πλήρωσαν πρόστιμο βαρύ.  Ελάχιστοι τη γλύτωσαν..

Ζήσε σαν να είναι η τελευταία σου μέρα!

Άκου να σου πω.  Τη ζωή, πρέπει να τη στολίζουμε, για να μας αγαπάει.  Είναι ένα δώρο η ζωή.  Και οφείλουμε να το τιμήσουμε.  Και μια μέρα ακόμα να ξέρεις πως θα ζήσεις, πρόσφερέ της ένα λουλούδι για το πέτο της.

Είσαι μοναδικός! Πίστεψε στον εαυτό σου!

Ν’ ανακαλύψεις το δικό σου ένδυμα ψυχής.  Μη δανιστείς τις στολές των άλλων, όσο κι αν θέλουν να σε πείσουν κάποιοι πως είναι στα μέτρα σου και σου ταιριάζουν..

Περιφρούρησε τη μοναδικότητά σου και μην αφήσεις κανέναν να παραχαράξει τα όνειρά σου.

Μη κρατάς μέσα σου το Σ’ αγαπώ! Φώναξε το ίσως κάποιος έχει ανάγκη να το ακούσει.

Ήταν μια λέξη μόνο, το μήνυμα που μου ‘στειλες. «Σ’ αγαπώ».

Και ξαφνικά ο κήπος μου γέμισε λουλούδια κι αρώματα.

Κι ένα τσούρμο αγριοπούλια φτερούγισαν κι ήπιαν νερό από τη ψυχή μου.

Ελπίδα

Έφτασα στην άκρη του γκρεμού, αντίκρυσα το χάος και δεν το ‘βαλα στα πόδια.  Άρχισα να μαζεύω κυκλάμινα, από τις ρωγμές των βράχων.

Η δύναμη της Πίστης

Το Θεό τον βρίσκω και τον προσκυνώ, σ’ ένα σπόρο που ξεφυτρώνει από το χώμα και γίνεται δέντρο!

Σ’ ένα λουλούδι που γίνεται καρπός.

Στην έκρηξη μιας αμυγδαλιάς μέσα στο καταχείμωνο.

Στο τραγούδι της θάλασσας.

Στην απέραντη ομορφιά της φύσης.

Εκεί άρχει και βασιλεύει ο Θεός.

Και χαρά σε κείνον, που γίνεται κοινωνός, αυτού του θαύματος!