Μαρία Πολυδούρη

Η ποιήτρια με το ανήσυχο πνεύμα που αγάπησε βαθιά τον Καρυωτάκη

 Η Μαρία Πολυδούρη ήταν ποιήτρια της νεορομαντικής σχολής.

Γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1902, με πατέρα φιλόλογο και μητέρα με πρώιμες φεμινιστικές ανησυχίες. Η καταγωγή της ήταν από την Καλαμάτα.
Η Μαρία Πολυδούρη πήγε σχολείο σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας λόγω των μεταθέσεων του πατέρα της.

Σε ηλικία 14 ετών έγραψε το πεζοτράγουδο «Ο πόνος της μάνας», το οποίο αναφέρεται στο θάνατο ενός ναυτικού που ξέβρασαν τα κύματα στις ακτές των Φιλιατρών, επηρεασμένο επίσης από τα μοιρολόγια που άκουγε στη Μάνη.  

Στα 16 της διορίστηκε στη Νομαρχία Μεσσηνίας και παράλληλα εξέφρασε την ισχυρή αντίληψη της για το γυναικείο ζήτημα.

Το 1920 σε διάστημα 40 ημερών έχασε και τους δυο της γονείς.
Ένα χρόνο μετά μετατέθηκε στη Νομαρχία Αθηνών και παράλληλα εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αυτή η μετάθεση της επιφύλασσε και τη γνωριμία της με το ποιητή Κώστα Καρυωτάκη, τον οποίο ερωτεύτηκε παράφορα.

Μεταξύ τους αναπτύχθηκε ένας σφοδρός έρωτας που κράτησε για λίγο χρονικό διάστημα αλλά επηρέασε και σημάδεψε όχι μόνο τη ζωή της αλλά σίγουρα και το έργο της.

Ο Καρυωτάκης όταν έμαθε ότι έπασχε από Σύφιλη, μια νόσο που τότε ήταν όχι μόνο ανίατη αλλά και κοινωνικά στιγματισμένη,  αποφάσισε να μιλήσει στη Μαρία και της ζήτησε να χωρίσουν.  

Η Μαρία δεν το δέχθηκε του ζήτησε ακόμη και να παντρευτούν κι ας μην έκαναν παιδιά, ο Καρυωτάκης ήταν τόσο περήφανος για να δεχθεί κάτι τέτοιο και η Μαρία άρχισε να πιστεύει ότι δεν ήταν ειλικρινής και ότι όλο αυτό ήταν πρόφαση για να την εγκαταλείψει. Όλα αυτά διαδραματίστηκαν το 1922.
Πριν τη γνωριμία της όμως με το ποιητή Κώστα Καρυωτάκη είχε ήδη εκδώσει πρωτόλεια ποιήματα.

Το 1924 στη ζωή της εμφανίστηκε ο δικηγόρος Αριστοτέλης Γεωργίου που μόλις είχε επιστρέψει από το Παρίσι. Ήταν περιζήτητος εργένης μιας και ήταν όχι μόνο πλούσιος αλλά και ωραίος. Στις αρχές του 1925 η Πολυδούρη αρραβωνιάστηκε με το δικηγόρο αλλά η αγάπη που είχε μέσα της για το Καρυωτάκη ήταν τόσο μεγάλη που δε μπορούσε κι ούτε ήθελε να τον ξεχάσει.
Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί σε καμιά δραστηριότητα και λόγω των αλλεπάλληλων απουσιών στη δημόσια υπηρεσία έχασε τη δουλειά της, εγκατέλειψε επίσης και τις σπουδές στη Νομική.

Φοίτησε όμως στη Δραματική Σχολή Κουναλλάκη και την Επαγγελματική Σχολή θεάτρου. Πρόλαβε μάλιστα να εμφανιστεί ως ηθοποιός με πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια παράσταση. 

Παρά την αφοσίωση του αρραβωνιαστικού της το καλοκαίρι του 1926 διέλυσε τον αρραβώνα της με το δικηγόρο και έφυγε για το Παρίσι γεμάτη όνειρα και ζωντάνια, όπου σπούδασε ραπτική αλλά δε πρόλαβε να εργαστεί εκεί γιατί προσβλήθηκε από φυματίωση.  Επέστρεψε στην Αθήνα το 1928 και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Σωτηρία, εκεί έμαθε και τα κακά μαντάτα για την αυτοκτονία του Καρυωτάκη.

Μετά τα μαντάτα και ενώ βελτιωνόταν η κατάσταση της έγινε χειρότερα. Τα μάτια της έκλεισαν για πάντα στις 29 Απριλίου 1930 σε ηλικία 28 ετών, έδωσε τέλος στη ζωή της με ενέσεις μορφίνης.

Ποιητικές Συλλογές:

Οι τρίλλιες που σβήνουν (1928)
Ηχώ στο χάος (1929)

Πεζά Έργα:

Το ημερολόγιο της
Ατιτλοφόρητη νουβέλα (Σαρκάζει ανελέητα το συντηρητισμό και την υποκρισία της εποχής της)

Αρκετά της ποιήματα έχουν μελοποιηθεί.

Η ποίηση της Πολυδούρης είναι μεστή από πηγαίο λυρισμό που ξεσπά σε βαθιά θλίψη και σπαραγμό.  Ο Έρωτας και ο Θάνατος είναι αναμφισβήτητα οι δύο άξονες στους οποίους περιστρέφεται η ποίηση της.

Κάθε χρόνο ο Δήμος Καλαμάτας προκηρύσσει διαγωνισμό ποίησης με το βραβείο ποίησης « Μαρία Πολυδούρη ».  Επίσης στη Καλαμάτα υπάρχει προτομή για τη σπουδαία ποιήτρια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 2009 στην ΕΡΤ προβλήθηκε η σειρά Καρυωτάκης, μια σειρά που έμεινε στην ιστορία της Ελληνικής τηλεόρασης.  Δύο ζωές Καρυωτάκη – Πολυδούρη που συγκίνησαν.
Τη Μαρία Πολυδούρη στη σειρά ενσάρκωσε η εξαιρετική ηθοποιός Μαρία Κίτσου.  

Πηγή: 
https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρία_Πολυδούρη

Πηγή βίντεο: Youtube

Πηγή φωτογραφιών: Google