Νιώθω δυνατή με σένα

Κατάθεση ψυχής

Εκείνο το καλοκαίρι πριν από 13 περίπου χρόνια σε περίμενα με λαχτάρα να έρθεις. Σε επιθυμούσα τόσο πολύ και όμως παρόλο αυτά δεν ερχόσουν. Έτρεχα από γιατρό σε γιατρό και από εκκλησία σε εκκλησία περιμένοντας να έρθει το θαύμα. Περιμένοντας να ακούσω το χαρμόσυνο νέο του δικού σου ερχομού. Δεν φαντάζεσαι τα όνειρα που έκανα. Το είχα βάλει πείσμα ότι θα σε αποκτούσα και κατέβαλλα κάθε δυνατή προσπάθεια για να το καταφέρω.

Οι ορμονικές θεραπείες ε των γιατρών, οι βελόνες την κατάλληλη στιγμή και το λαδάκι των αγαπημένων μου Αγίων μου έδιναν κουράγιο, ελπίδα, ενθάρρυνση ότι θα έρθεις. Θα σε κρατάω στην αγκαλιά μου και θα μυρίζω το μοναδικό μωρουδίστικο άρωμα.

Όταν κάτι επιθυμείς πολύ όλοι συνωμοτούν και πάνω απ΄ όλα η φύση για να το καταφέρεις. Και πράγματι! Το σώμα μου ετοιμάστηκε για να σε δεχτεί. Η χαρά μου απερίγραπτη. Δεν μπορούσα να περιγράψω με λόγια όλα όσα ένιωθα.  Η χαρά της ψυχής μου ανέβλυζε σταδιακά σε ολόκληρη την ύπαρξή μου.

Το σώμα μου είχε μεταμορφωθεί από τις ορμόνες, είχα παχύνει αρκετά εξαιτίας των φαρμάκων που είχε δεχτεί, ένιωθα τα φουσκώματα να με πνίγουν αλλά ήταν η πρώτη φορά που πραγματικά δεν με ένοιαζε. Ήμουν τόση χαρούμενη, τόσο γεμάτη συναισθηματικά. Ισορροπημένη ψυχολογικά που για πρώτη φορά οι σωματικές ατέλειες δε με συγκινούσαν. Με περηφάνια κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρέπτη, τον καμάρωνα κάτω από τα φαρδιά ρούχα που κάλυπταν το σώμα μου. Πρώτη φορά ένιωθα καλά με τα κιλά μου. Θεωρούσα ότι ήταν τα κιλά που άξιζαν το κόπο να φιλοξενήσει το σώμα μου γιατί χάρη σ’ αυτά θα αποκτούσα εσένα.

Δεν είχαν όμως και οι υπόλοιποι την ίδια άποψη φαίνεται. Έτσι δικαιολογώ τα ειρωνικά σχόλια της γειτόνισσας η οποία δεν έκρυψε το φαρμάκι που έσταζαν τα λόγια της όταν τη συνάντησα ένα απόγευμα την ώρα που βγήκα παρέα μαζί σου, την καθιερωμένη μας βόλτα.  Σαν τώρα αντηχούν τα λόγια της. Τα σκέφτομαι και χαμογελώ! "Κρατήσου και λίγο στο φαγητό κοπέλα μου. Δεν βλέπεις πόσο έχεις παχύνει; Δίαιτα, δίαιτα" και βέβαια συνέχισε να μιλά αφήνοντάς με άφωνη. "Και με τόσο πάχος περιμένεις να μείνεις έγκυος;"

Για δευτερόλεπτα ένιωσα έκπληξη συνοδευμένη με ένα ξαφνικό σοκ αλλά ευτυχώς το ξεπέρασα σύντομα και η αιτία ήσουν εσύ. Δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω με τη θλίψη μου ούτε να πληγώσω την τρυφερή καρδούλα σου με τα καυτά μου δάκρυα. Δεν ήμουν μόνη, δεν ήμουν αδύναμη όπως τις προηγούμενες φορές που δεχόμουν τις προσβολές που χωρίς οίκτο έλεγαν...