Τέμπη: «Είδα στις ειδήσεις νεκρούς, άτομα που νωρίτερα χαμογελούσαμε»

Κύπρια που επέζησε από το τρένο του θανάτου συγκλονίζει με ανάρτησή της

Η Κύπρια φοιτήτρια, Βάρβαρα Λίγγη, που επέβαινε στο ένα εκ των δυο τρένων που συγκρούστηκαν στα Τέμπη, συγκλονίζει με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Διαβάστε αυτούσια την ανάρτησή της:

«Μπήκαμε σε ένα τρένο ένα θεωρητικά προστατευμένο και ασφαλές μέσο να πάει ο καθένας στο σπίτι του, στο τόπο που σπουδάζει, στην οικογένεια του, στα αγαπημένα του άτομα.. κάποιοι συνεπιβάτες μας όμως δεν έφτασαν ποτέ.

Όλοι στείλαμε σε οικογένειες και φίλους <<σου στέλνω όταν φτάσω>>, <<έχουμε καθυστέρηση, θα φτάσουμε 12.20 τελικά>>

Κάποιοι καθυστέρησαν περισσότερο..

12 λεπτά, μετράτε να δείτε ποσά είναι 12 λεπτά στα οποία όλοι εκεί μέσα κάναμε ένα ταξίδι προς το θάνατο στο οποίο ένα άλλο τρένο ερχόταν μετωπικά προς τα όνειρα, τις ανέμελες σκέψεις και τα χαμόγελα τόσων. Για κάποιους το ταξίδι τελείωσε άδοξα. 12 λεπτά καθώς τα τρένα οδηγούνταν μετωπικά προς την μοιραία σύγκρουση κάναμε σκέψεις απλές και δεδομένες.. τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο. Ανησυχούσα για το ταξί που θα με παραλάμβανε από το σταθμό, τελικά με παρέλαβε ασθενοφόρο. Εκείνη την στιγμή πήρα αμέσως τηλέφωνο την μητέρα μου με το σκεπτικό να με ακούσει για τελευταία φορά. Άσχημη σκέψη που δεν φαντάζεσαι ποτέ πως θα κάμεις..

Ευτυχώς είμαι σήμερα μια από τους τυχερούς μέσα στην ατυχία, ευτυχώς είπα στην μάμα μου τελικά κατάφερα και βγήκα έξω, κουβέντες που μάνες συνεπιβατών μου δεν άκουσαν ποτέ.

Καθώς ήμουν στο δωμάτιο του νοσοκομείου έβλεπα στις ειδήσεις ανάμεσα στους νεκρούς άτομα που θυμάμαι να χαμογελασαμε ο ένας στον άλλον πριν λίγες ώρες μέσα στο τρένο και για πρώτη φορά χαιρόμουν που είμαι σε νοσοκομείο..

και όχι ανάμεσα σε συντρίμμια και στάχτες.

Ευχαριστούσα τον Θεό που ήμουν σε μια λίστα τραυματιών και όχι στις διπλανές…

Για μια στιγμιαία απόφαση φάνηκα τυχερή και δεν άλλαξα βαγόνι και παρέμεινα στο 5ο και δεν με βρήκε το κακό σε κάποιο πιο μπροστινό όπου κορίτσια που ξέρω κάηκαν. Για λίγα λεπτά οι γονείς μου τώρα δεν κλαίνε όπως τους γονείς των κοριτσιών αυτών και άλλων τόσων.

Είναι τραγικό, δεν θα αναφερθώ σε ευθύνες, ποιος φταίει και ποιος όχι..

Κουράγιο και δύναμη σε τραυματίες και όσους γενικά έζησαν αυτές τις φριχτές στιγμές και συλλυπητήρια στις οικογένειες όσων χάθηκαν τόσων άδικα που σίγουρα δεν απαλύνει τον πόνο τους καμιά τιμωρία και καμιά γελοία αποζημίωση»