Χάρης Θεοδωράτος

Το Κορίτσι με το Σκοτάδι στα Μάτια

Στην παρέα μας σήμερα είναι ο συγγραφέας Χάρης Θεοδωράτος, ο οποίος θα μας μιλήσει για το μυθιστόρημά του με τίτλο «Το Κορίτσι με το Σκοτάδι στα Μάτια», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή. 

Καλώς ορίσατε. Πείτε μας με δυο λόγια την υπόθεση του βιβλίου.

Η ιστορία διαδραματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του '50. Ο Στέφανος Χρονάς, ένας πολιτικός μηχανικός, ο οποίος είναι πολύ πετυχημένος στον τομέα του αλλά ζει άστατη ζωή με κραιπάλες και ερωτικές σχέσεις με γυναίκες που δεν τον γεμίζουν, αναλαμβάνει ένα πολύ σημαντικό τεχνικό έργο: την αποξήρανση της λίμνης Λευκίπης κοντά σ' ένα χωριό ονόματι. Ουρανός, μια ώρα έξω από τον Άργος. Εκεί η ζωή του θα πάρει μια αναπάντεχη τροπή. Ένα βράδυ θα γνωρίσει τυχαία μια νεράιδα, την Ανέμη, η οποία ζει κρυμμένη, μαζί με τις όμοιές της, στο πυκνό, αρχαίο δάσος που περιβάλλει τη λίμνη, και θα ερωτευτεί όπως δεν ερωτεύτηκε ποτέ της καμιά θνητή γυναίκα. Η σχέση του με την Ανέμη όχι μόνο θα  του μάθει τι σημαίνει πραγματική, άδολη αγάπη, αλλά ταυτόχρονα θα αποκαλύψει (όχι μόνο σ' εκείνον, αλλά και στον αναγνώστη) τον παράδοξο κόσμο αυτών των μυστηριωδών, αρχέγονων πλασμάτων. 

Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να μεταδώσετε στον αναγνώστη μέσα από το συγκεκριμένο βιβλίο; 

Ήθελα να κάνω την αναγνώστρια και τον αναγνώστη να ζήσουν την ένταση που μόνο ένας κεραυνοβόλος, ολοκληρωμένος έρωτας μπορεί να χαρίσει, και ταυτόχρονα να βυθιστεί στη μυστηριώδη ατμόσφαιρα της ελληνικής επαρχίας, η οποία βρίθει από υπερφυσικές παραδόσεις: όχι μόνο νεράιδες, αλλά και στοιχεία κάθε είδους. λάμιες, πνεύματα, και τόσα ακόμα. Επιπρόσθετα, θα έλεγα πως το «Κορίτσι με το Σκοτάδι στα Μάτια» είναι στην ουσία του ένα σχόλιο πάνω στη ζωή και στον θάνατο, στη φθαρτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, άρα και του έρωτα, αφού ο Στέφανος Χρονάς είναι ένας θνητός άνθρωπος και η Ανέμη μια. αθάνατη νεράιδα, καταδικασμένοι από τη διαφορετικότητα των υπαρχόντων τους να μην μπορέσουν να ζήσουν τελικά μαζί. 

Το μυθιστόρημα τιτλοφορείται «Το Κορίτσι με το Σκοτάδι στα Μάτια». Ποιο ήταν το κίνητρο που σας ώθησε να δώσετε τον συγκεκριμένο τίτλο και ποιο το ερέθισμα που σας οδήγησε στη γραφή του; 

Όπως θα διαβάσουν οι αναγνώστες, την πρώτη φορά που ο Στέφανος Χρονάς συναντά την Ανέμη, εντυπωσιάζεται (για να μην πω τρομοκρατείται) από τα κατάμαυρα, μυστηριώδη μάτια της. Αυτά τον συγκλονίζουν, αυτά τον κάνουν να βυθιστεί στη χοάνη του έρωτα. Όμως τα μάτια της Ανέμης είναι ολόμαυρα εξαιτίας της θλίψης της, μια θλίψη που θα υπογραμμίσει το αναπάντεχο φινάλε της πλοκής. Όμως ας μην πούμε περισσότερα επί του θέματος για να μην κάνουμε… spoiler.

Όσο για το ερέθισμα που με οδήγησε στο γράψιμο της συγκεκριμένης ιστορίας, θα έλεγα πως ήταν η θέλησή μου να προσεγγίσουν  περισσότεροι  αναγνώστες τις υπερφυσικές παραδόσεις του τόπου μας, οι οποίες είναι πλούσιες και πολυσχιδείς και  μπορούν να ταξιδέψουν τη φαντασία μας πολύ-πολύ μακριά.

Η ιστορία που αναφέρεται στο βιβλίο εξελίσσεται στη θρυλική λίμνη της Λευκίπης στην Πελοπόννησο. Είναι τυχαία η επιλογή της συγκεκριμένης τοποθεσίας ή θέλετε να τονίσετε κάτι μέσα απ' αυτή; 

Η Λευκίππη, όπως και τα περισσότερα τοπωνύμια του βιβλίου, είναι καθαρό προϊόν της φαντασίας μου και όχι υπαρκτά. Όμως, ειδικά για τη Λευκίππη, δίνονται πολλά στοιχεία του – φανταστικού – παρελθόντος της, έτσι ώστε να μπει ο αναγνώστης καλύτερα στο μυστήριο του τόπου και στην πλοκή της ιστορίας ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές και του κοινωνικού τους περίγυρου. 

Στο εξώφυλλο του βιβλίου, ο αναγνώστης συναντά τη φράση «Μην ερωτευτείς ποτέ, μα ποτέ, μια νεράιδα». Θέλετε να σχολιάσετε; 

Όπως είπα και παραπάνω, οι άνθρωποι και οι νεράιδες ανήκουν σε κόσμους διαφορετικούς. Είναι δύο γραμμές που δεν τέμνονται ποτέ. Η ένωσή τους δεν μπορεί παρά να φέρει δράμα και, εν τέλει, καταστροφή, όπως θα αποδειχθεί στο φινάλε της πλοκής. 

Σε ποια κατηγορία της λογοτεχνίας θα μπορούσε να ενταχθεί στο βιβλίο; 

Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα ερωτικό δράμα (ειδικά λόγω του αναπάντεχου τέλους), πλημμυρισμένο από έντονα υπερφυσικά στοιχεία. Παράλληλα, όποιος διαβάσει το βιβλίο  θα ζήσει από κοντά την αίσθηση της ελληνικής επαρχίας τη δεκαετία του '50, καθώς και τον κοινωνικό και πολιτικό περίγυρο εκείνης της ταραγμένης για την Ελλάδα της εποχής, τόσο κοντινής  σε μας, αλλά  ταυτόχρονα και τόσο άγνωστης. 

Ποιοι είναι οι συνταξιδιώτες – συνοδοιπόροι, που σας βοήθησαν στην ολοκλήρωση του συγκεκριμένου συγγραφικού σας ταξιδιού; 

Ο συγγραφέας, δυστυχώς, δεν έχει συνοδοιπόρους. Το γράψιμο είναι απολύτως μοναχική απασχόληση· απλώς κλείνεσαι κάπου μόνος σου και γράφεις για όσο αντέχεις. Και μάλιστα, όσο το κάνεις αυτό, αναγκαστικά εξαφανίζεσαι  από τη ζωή των δικών σου ανθρώπων. Στη δική μου περίπτωση οπότε έγραφα με έχανε η οικογένειά  μου , η γυναίκα μου δηλαδή κι οι δύο μικρές μου κόρες. Για την ανοχή τους αυτή, θα τις ευγνωμονώ και τις τρεις για πάντα.  

Οι αναγνώστες που επιθυμούν να γνωρίσουν από κοντά «Το Κορίτσι με το Σκοτάδι στα Μάτια», που μπορούν να αναζητήσουν το βιβλίο σας;

Το βιβλίο διατίθεται στα φυσικά βιβλιοπωλεία, στην ιστοσελίδα των Εκδόσεων Πηγή, αλλά και στα περισσότερα διαδικτυακά βιβλιοπωλεία.

Πώς μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σας κάποιος αναγνώστης ή αναγνώστρια;

Μπορεί να με αναζητήσει στο Instagram: haris._theodoratos

Ευχαριστούμε πολύ. Να είστε πάντα καλά, το βιβλίο σας να είναι καλοτάξιδο και να κατακτήσει την καρδιά πολλών αναγνωστών.