Ξεπουλήσαν το πιο όμορφο μέρος για πρόσκαιρα οφέλη….

Το πόσο πολύ η κυβέρνηση και η τοπική αυτοδιοίκηση «νοιάζονται» για την ευημερία των πολιτών το επιβεβαιώνουν τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος. Και εξηγούμαστε: Στη Λεμεσό, με έκταση συνολικά 210,4 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μόλις τα 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα ή 7,6% (!) καλύπτονται από δέντρα, ενώ στη Λευκωσία το ποσοστό μειώνεται στο 4,13% (!). Αντιλαμβανόμαστε, μάλιστα, πόσο τραγική είναι η κατάσταση, όταν συγκρίνουμε τα εν λόγω στοιχεία με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο 38 πρωτευουσών, ο οποίος κυμαίνεται στο 30%! 

Βέβαια, θα μου πείτε πώς να δώσουν σημασία στη δημιουργία χώρων πρασίνου και την αξία του για την υγεία και την ευημερία των πολιτών, αφού προτεραιότητα κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ήταν να παραχωρούν υπηκοότητες, να δίνουν άδειες για πύργους, να αλλάζουν ζώνες και συντελεστές δόμησης, να βγάζουν εύκολα εκατομμύρια. Ξαφνικά ανακάλυψαν ότι αν πουλήσουμε διαβατήρια σε ξένους, θέτοντας τους ως όρο να αγοράζουν ακίνητα, θα έρθει εύκολο χρήμα στα ταμεία κι αυτό έδωσε το πράσινο φως στους επιχειρηματίες για κάθε λογής αναπτύξεις, όπως και όπου επιθυμούσαν. Ως δέλεαρ, μάλιστα, προωθήθηκε η μεγάλη ακτογραμμή της Λεμεσού, η εικόνα της οποίας πρωταγωνιστούσε στη σελίδα του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος. «Εδώ η καλή διαμονή… πάρε κόσμε, πάρε…». Κάπως έτσι «πωλήθηκε» η Λεμεσός στους ξένους «επενδυτές». 

Το αποτέλεσμα είναι ότι επικράτησε μια πολεοδομική αναρχία, ενώ τα επιτρεπόμενα ύψη και η ανάγκη χρήσης υλικών, τα οποία να δένουν αρμονικά με το περιβάλλον, δεν ληφθήκαν υπόψη. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα είναι ότι προηγουμένως δεν πραγματοποιήθηκε δημόσια διαβούλευση με αρχιτέκτονες, μηχανικούς και άλλους ειδικούς, αλλά ούτε και με τους πολίτες για το μοντέλο ανάπτυξης της πόλης τους. Δεν εισήχθησαν επίσης ρήτρες στους ξένους επενδυτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν τα ακίνητά τους περιστασιακά ή και καθόλου.

Απόρροια της κατάστασης που δημιουργήθηκε είναι οι μεγάλες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, που άρχισαν να βιώνουν οι ντόπιοι, ενώ τεράστιες είναι και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις για την περιοχή. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του γραμματέα της περιφερειακής επιτροπής Λεμεσού του ΕΤΕΚ, Γιάννη Κακουλλή, το 2018, ο οποίος είχε προειδοποιήσει ότι «σε μια κατοικημένη περιοχή με ψηλά κτήρια η θερμοκρασία είναι πιο ψηλή το καλοκαίρι, ενώ λόγω της σκίασης που θα υπάρχει θα εκμηδενιστεί η λειτουργικότητα ηλιακών θερμοσιφώνων και των φωτοβολταϊκών». 

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι την ώρα που χτίζονταν άναρχα και ασύστολα τα διάφορα νέα κτήρια, το πανέμορφο γραφικό κέντρο της πόλης αφέθηκε να ρημάζει, τα ιστορικά στοιχεία της πόλης-κόσμημα μεταξύ δύο αρχαίων πόλεων της Κύπρου υποβαθμίστηκαν, το καινούργιο στοιχείο δεν συγχωνεύθηκε αρμονικά με το παλιό, ενώ η πόλη άρχισε γενικά να χάνει την ταυτότητα, τον χαρακτήρα της, να μετατρέπεται σιγά-σιγά σε κάτι ξένο για τους ντόπιους… Όταν, όμως, πριν κάποια χρόνια ορισμένοι πολίτες οργάνωναν πρωτοβουλίες ενάντια στην άναρχη δόμηση και την ασύστολη τοποθέτηση των κτηρίων, την τοπιοτέχνηση της περιοχής της μαρίνας και του παλιού λιμανιού, δεν τους δόθηκε σημασία. Τώρα, δυστυχώς, βλέπουμε τα αποτελέσματα.

Ο «αχταρμάς», που δημιουργήθηκε, έγινε με την ανοχή και τη συνέργεια του Δήμου Λεμεσού, όπως και άλλων δήμων της πόλης, του Τμήματος Περιβάλλοντος, διαφόρων κρατικών υπηρεσιών, δημοτικών επιτροπών και οργανώσεων, που έκαναν τα στραβά μάτια.

Ξεπούλησαν το ομορφότερο μέρος της Λεμεσού για μια γρήγορη ανάπτυξη. Εξαργύρωσαν το περιβάλλον για πρόσκαιρα οικονομικά οφέλη, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες για τους ντόπιους και το μέλλον των επόμενων γενιών.  Όσοι όμως κατέχουν δημόσιο αξίωμα, πρέπει να αντιληφθούν όσο είναι καιρός ότι δεν έχουν το δικαίωμα να καταστρέφουν την πόλη με τις αποφάσεις τους. Ας κατανοήσουν επιτέλους ότι ο τόπος, τον οποίο κλήθηκαν να υπηρετήσουν, δεν τους ανήκει. Η ζημιά που έχουν κάνει είναι ήδη πολύ μεγάλη!

Πηγη:Φilenews