Άγιοι με άγνωστη ημερομηνία εορτής

Ακόμη και σήμερα αγνοείται η μνήμη τους από την Εκκλησία

Σκοπός της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και της πίστης μας είναι ο αγιασμός του ανθρώπου. Μέσα από την εκκλησία μας ''γεννιούνται'' Άγιοι τους οποίους τιμούμε καθημερινά και εορτάζουμε την ημέρα της μνήμης τους, ώστε οι πιστοί να μαθαίνουν από τον βίο τους, τις πράξεις και την πατερική τους σοφία καθώς και να μιμούμαστε την ζωή τους. Άλλοι παλαιότεροι και άλλοι νεότεροι, οι μορφές των Αγίων σαν αστέρες πολύφωτοι με τα κηρύγματα, τις ομιλίες, τα φωτισμένα λόγια τους και την όλη στάση στην ζωή τους μας διδάσκουν και μας φέρνουν κοντά στον Θεό.

Η Ορθόδοξη εκκλησία εν γένει δεν γνωρίζει κάποια τυποποιημένη και καθορισμένη διαδικασίας, όμως, ως προς την οποία να ανακηρύσσει κάποιον Άγιο. Παρά ταύτα, στον ιστορικό βίο της Χριστιανοσύνης έχουμε παραδείγματα επίσημων αναγνωρίσεων Αγίων, με ορισθείσα ημερομηνία εορτής και τιμής, με ειδική πράξη από την Ιερά Σύνοδο φαινόμενο που παρατηρείται κυρίως από τον 11ο αιώνα και εντεύθεν.

Άξιο απορίας όμως συμβαίνει με ορισμένους Αγίους, που ενώ είναι αρεστοί και τιμώμενα πρόσωπα προς τον λαό, εντούτοις δεν έχουν ορισμένη ημερομηνία με την οποία να εορτάζονται και να αποδίδονται οι ανάλογες τιμές εις μνήμην τους. Αν και σε πολλά μέρη της γης υπάρχουν τέτοιοι άγιοι, με πλούσιο βίος και προσφορά στα Ορθόδοξα Χριστιανικά δρώμενα, ωστόσο, απουσιάζουν από το επίσημο εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Το άρθρο αυτό έχει ως σκοπό να αναδείξει αυτούς τους αφανής Αγίους και να αποτελέσει αφορμή για να τεθούν οι όποιες διαδικασίες αναγνώρισης τους από την Εκκλησία και να ενταχθούν επισήμως στο Αγιολόγιο της. Αυτοί οι Άγιοι λοιπόν είναι οι πιο κάτω (με μικρή αναφορά στις όσες μαρτυρίες σώζονται σχετικά με αυτούς) :

Άγιος Κοσμάς ο Νεομάρτυρας: Νεομάρτυρας που μαρτύρησε λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης για την πίστη του στον Χριστό. Με εντολή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μαξίμου Γ', ο Μέγας Ρήτορας της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας (Αγία Σοφία) Μανουήλ, συνέταξε την ασματική ακολουθία και κανόνα του Αγίου, που σώζεται στον Κώδικα 512 της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους.

Άγιος Λαμπριανός ο Θαυματουργός: Τοπικός Άγιος της Πάφου με λαξευτά σπήλαια που φέρουν το όνομά του στην Κάτω Πάφο και στην τοποθεσία Πετρίδια της κοινότητας Έμπας, ο οποίος όμως δεν έχει ούτε ακολουθία ούτε μέρα που εορτάζεται αν και η εκκλησία της Κύπρου τον αναγνωρίζει επίσημα ως ένα από τους Αγίους της.

Άγιος Πέτρος ο Νέος Ιερομάρτυρας: Ο Άγιος Πέτρος ο Νέος ήταν ιερέας και μαρτύρησε λίγο μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης σε νεαρή ηλικία στην Τραπεζούντα. Η ασματική ακολουθία και ο κανόνας του Αγίου, σώζονται στον Κώδικα 512 της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους.

Άγιος Γέδιος Επίσκοπος και Ομολογητής: Ο Άγιος αυτός αναφέρεται στην βιογραφία του Ιερομάρτυρα Μίλου, σαν μάρτυρας. Στους συναξαριστές δεν ορίζεται ιδιαίτερα η μνήμη του.

Όσιος Ιωσήφ ο Ευβοεύς: Ο Άγιος αυτός είναι γνωστός από τον ''βίον και πολιτείαν του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Γρηγορίου του Σιναΐτου''

Άγιος Άνθιμος Αθηνών και Ευρίπου και Πρόεδρος Κρήτης ο Ομολογητής: Κρητικός στην καταγωγή Άγιος. Επί λατινοκρατίας στο νησί της Εύβοιας διετέλεσε Μητροπολίτης Αθηνών. Ο Άγιος εκοιμήθει το 1371 μ. Χ.

Όσοι Ευθύμιος ο ασκητής και Δανιήλ ο ''Στυλίτης'': Οι δύο αυτοί Άγιοι έζησαν κατά τον 12ο αιώνα. Ο μέν Ευθύμιος ''διέλαμψε εν ασκήσει'' σε μια πόλη της Εύβοιας, ο δε Δανιήλ ως Στυλίτης ''εν την νήσωω Ευβοίας''. Στο συνοδικό αναφέρεται ότι ο μοναχός και ασκητής Δανιήλ πέρασε από τον οσιακό του βίο επί στύλου ή κίονος. Ο Όσιος Ευθύμιος ο εν Ευβοία είναι άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηνιαία.

Άγιος Ανδρέας Επίσκοπος Θεσσαλονίκης: Στην ομιλία του Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκες Λέοντος του φιλοσόφου στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που εκφωνήθηκε στις 25 Μαρτίου του 842 μ.Χ., γίνεται μνεία του Επισκόπου Θεσσαλονίκης ''Ανδρέου του εν αγίοις την μνήμην''. Κατά την διάρκεια της ιεροσύνης του Επισκόπου Ανδρέα επιτελέστηκε θαύμα με μια δεκαπεντάχρονη κωφάλαλη εβραία, που διηγείται διεξοδικά στην ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Λέων. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ψηφιδωτή επιγραφή ''Υπέρ Ευχής Ανδρέου Ταπίνου'' που βρίσκεται στον τρίβηλο νάρθηκα του ναού της Αχεροποιήτου, η οποία χρονολογείται στην δεκαετία του 450-460 μ.Χ.

Αγία Ευοδία: Η Αγία Ευοδία ήταν συνεργάτιδα του Αποστόλου Παύλου στην Εκκλησία των Φιλίππων. Στην διακονία της η Αγία Ευοδία αντιμετώπισε αναπόφευκτα πολλούς κινδύνους, από ανθρώπους που δεν συμπαθούσαν το χριστιανικό κήρυγμα. Ο Απόστολος Παύλος στον έπαινό του προς την Αγία αναφέρει: ''η Ευοδία αγωνίστηκε, ταλαιπωρήθηκε και συγκακοπάθησε με μένα στο κήρυγμα του Ευαγγελίου''. Η Ευοδία δικαίωσε σε όλη την πληρότητα το όνομα που είχε. Γιατί ευοδία σημαίνει καλό κατευόδιο, καλό ταξίδι, καλή πορεία. Και έφερε εις πέρας την καλή πορεία της ζωής της. Την πορεία της Ιεραποστολής.

Αγία Συντύχη: Μαζί με την Αγία Ευοδία διακρίθηκε και η έτερη συνεργάτιδα του Αποστόλου Παύλου, η Αγία Συντύχη. Συνήθλησε και η Συντύχη για το Ευαγγέλιο του Χριστού. Αγωνίστηκε για την διάδοση της διδαχής του Ευαγγελίου στον τομέα που της όρισε ο Απόστολος Παύλος. Αγωνίσθηκε πολύ και με ζήλο και ταλαιπωρήθηκε εξίσου στην ιεραποστολική της πορεία. Κακοπάθησε μάλιστα μαζί με τον ίδιο τον Απόστολο.

Αγία Μαριάμ: Εξέχουσα θέση στον κύκλο των συνεργατών του αποστόλου Παύλου κατά της αποστολική του διακονία έχει και η Αγία Μαριάμ. Ήταν πολύ γνωστή ακόμα και στις εκκλησίες της Ανατολής και της Ρώμης. Υπήρξε σπουδαία μυροφόρα που θύμιζε στους τότε χριστιανούς, αλλά και σε εμάς σήμερα, ως μία από τις μυροφόρες του Χριστού. Ο ερμηνευτής Οικουμένιος παρατηρεί ότι η σεμνή Μαριάμ ''εκοπίασεν Αποστόλου τάξιν πληρούσα και ευαγγελιστού''. Έτσι πέρασε η Αγία Μαριάμ στην ιστορία της ιεραποστολικής διακονίας του Ευαγγελίου.

Αγίες Τρυφαίνα και Τρυφώσα: Η Αγία Τρυφαίνα και (η πολύ πιθανόν αδερφή της) Αγία Τρυφώσα, ήταν επίσης εξαίρετες συνεργάτιδες του Αποστόλου Παύλου στην εκκλησία της Ρώμης. Για τους σκοπούς που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στον Κύριο, ο απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του στέλνει τον ασπασμό του λέγοντας χαρακτηριστικά ''ασπάσασθε Τρυφαίναν και Τρυφώσαν τας κοπίωσας εν Κυρίω''.

Αγία Περσίδα: Η Αγία Περσίδα ήταν επίσης συνεργάτιδα του Αποστόλου Παύλου στην εκκλησία της Ρώμης. Στην επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους την αναφέρει αγαπητή και κάνει ιδιαίτερη μνεία στον ζήλο και τους κόπους της Αγίας για την πνευματική της διακονία ανάμεσα στα μέλη της Εκκλησίας.

Αγία Μαργαρίτα η Νέα Οσιομάρτυς: Η Αγία Μαργαρίτα υπήρξε ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στο Μενζελίνσκ. διακρινόταν για την εξαίρετη μόρφωσή της, την σύνεση αλλά και την αυστηρή ασκητική ζωή της. Όπως αναφέρει η αδελφή Αλεφτίνα, το 1918 μ.Χ., έφυγαν τα στρατεύματα των ''λευκών'' από το Καζάν και τις γύρω περιοχές, η ηγουμένη φοβούμενη τους Μπολσεβίκους αποφάσισε να φύγει προσωρινά από το μοναστήρι μαζί με άλλους πρόσφυγες. Έφτασε μέχρι το λιμάνι του ποταμού, όπου επιβιβάζονταν οι πρόσφυγες σε πλοία. Εκεί ως εκ θαύματος της φανερώθηκε ο Άγιος Νικόλαος και της είπε ''Γιατί φεύγεις από το στεφάνι που σε περιμένει;''  Συγκλονισμένη η Μαργαρίτα επέστρεψε στο μοναστήρι και προέτρεψε τον ιερέα της μονής να της ετοιμάσει το φέρετρο και τον τάφο της και αν μπορέσει να την θάψει την ίδια ημέρα, με τον ιερέα να απορεί με τα λεγόμενά της. Την επόμενη μέρα, κατά την Θεία Λειτουργία, μια ομάδα επαναστατών Μπολσεβίκων μπήκαν στο καθολικό και την συνέλαβαν. αυτή ζήτησε όπως κοινωνήσει αντ' αυτού οι επαναστάτες την έσυραν έξω από τον νάρθηκα και την εκτέλεσαν ως αντεπαναστάτρια. Μόνο τότε ο ιερέας κατάλαβε τα λεγόμενά της. Αργότερα το μοναστήρι έκλεισε και ερήμωσε. Την δεκαετία του 1970, κατόπιν διηγήσεως της Μαρίνας Μιχαήλοβα (κόρη ιερέα) οι αρχές του Μπενζελίνσκ, αποφάσισαν να ανασκάψουν στην περιοχή της μονής δίχως να γνωρίζουν για τον τάφο της Αγίας. Καθώς έσκαβαν, ξαφνικά εντόπισαν το άφθαρτο σκήνωμα της Αγίας που ήταν ντυμένη με το ράσο, το μοναχικό σχήμα και τον σταυρό στο στήθος. Φαινόταν ολοζώνταντη σαν να κοιμόταν. Δεν έφερε σημάδια φθοράς. Οι εργατες τρόμαξαν και ξανασκέπασαν τον τάφο συνεχίζοντας τις εργασίες τους σε άλλο μέρος.

Άγιος Αλέξανδρος Επίσκοπος Αμαθούντος: Ο Άγιος ΑΛέξανδρος ήταν Επίσκοπος Αμαθούντος και έζησε το τελευταίο τέταρτο του 8ου αιώνα μ.Χ.. Το 787 μ. Χ. πήρε μέρος μαζί με άλλους Κυπρίους ιεράρχες στην Ζ' Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια, στην οποία ελήφθη η απόφαση της αντικατάστασης της τιμής των ιερών εικόνων. Ο Άγιος Αλέξανδρος αγνοείται από τους συναξαριστές και η μνήμη του δεν εορτάζεται.

Άγνωστοι Άγιοι για τους οποίους δεν έχουμε λοιπές πληροφορίες για τον βίο τους και αγνοούνται επίσης από το Χριστιανικό εορτολόγιο και οι οποίοι έδρασαν σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπου κυρίαρχο θρήσκευμα είναι ο Ρωμαιοκαθολικός Χριστιανισμός είναι οι εξής:

Αγία Hereswitha, Άγιος Ιωάννης του Beverly, Άγιος Ternan, Άγιος Moluac, Αγία Machar, Άγιος Fintan, Άγιος Ceowolf, Άγιος Eadfrith, Άγιος Feglila, Άγιος Cummenea, Άγιος Ernan , Άγιος Baithene, Άγιος Sagine, Άγιος Brescal, Άγιος Eithne, Άγιος Maelruba, Άγιος Colm, Άγιος Fergus, Άγιος Drostan, Άγιος Findlugan, Άγιος Medani, Άγιος Cormac, Αγία Heir, Άγιος Baga του Bee

Αγία Ermenilda: Ήταν ηγουμένισσα στο μοναστήρι του Ely και ήταν μητέρα της Αγίας Βερβούργας που τιμάται η μνήμη της στις 3 Φεβρουαρίου.

Αγία Sexburga: Η Αγία Sexbourga ήταν μητέρα της Αγίας Ermenilda και γιαγιά της Αγίας Βερβούργας.