Ντιέγκο Μαραντόνα

4+1 κορυφαίες στιγμές από το ΄΄χερι του Θεού΄΄

Και ποιος δεν αναγνωρίζει αυτό το όνομα. Ιστορία, τίτλοι, χρυσές σελίδες στον παγκόσμιο χάρτη του ποδοσφαίρου, ναρκωτικά, άστατη ζωή μια και μια θρυλική προσωπικότητα. Διεισδυτικός, οξυδερκής, εφευρετικός μα και μάγος της μπάλας αφού ζάλιζε και τον πιο σκληρό αντίπαλο με την εκπληκτική τεχνική κατάρτιση που τον διακατείχε.

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ένα όνομα, ένας Θρύλος, μια ολόκληρη ιστορία για το πως απέκτησε το παρατσούκλι ΄΄το χέρι του Θεού΄΄, και όχι άδικα. Πιο κάτω παραθέτουμε 5 ιστορικές στιγμές του Ντιεγκίτο που τον κατέταξαν, μαζί με τον εξίσου θρύλο του ποδοσφαίρου Πελέ,  ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του 20^ου αιώνα.

Γεννημένος τον Οκτώβριο του 1960, στο Λάνους, μια συνοικία έξω από το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής σε μια πολυμελή φτωχή οικογένεια έδειξε από νωρίς το μεγάλο ταλέντο που είχε με την μπάλα στα πόδια, ξεκινώντας να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 8 ετών. Το μεγάλο start έγινε με τις εμφανίσεις του στην Αρχεντίνος Τζούνιορς και μετέπειτα στην Μπόκα Τζούνιορς. Από εκεί και πέρα ο Ντιεγκίτο ξενιτεύτηκε και έβγαζε πλέον το ψωμί του πρώτα στην Μπαρτσελόνα και έπειτα μετεγγράφει στην Νάπολι, εκεί όπου μέχρι και σήμερα τιμάται ως ίνδαλμα και χαίρει, ακόμα και μετά θάνατον, βαθιάς εκτίμησης και αναγνώρισης για την προσφορά του προς τους Ναπολιτάνους. Μετά από καιρό έφυγε από την Ιταλία για να μετακομίσει στην Σεβίλλη όπου παρέμεινε μέχρι λίγο πριν να ΄΄κρεμάσει τα παπούτσια΄΄, αφού επέστρεψε πρώτα ξανά στο Αργεντίνικο πρωτάθλημα και πιο συγκεκριμένα, ξανά στην Μπόκα Τζούνιορς, έχοντας και ένα μικρό πέρασμα από την Νιοέλς Ολντ Μπόις.

Οι 5 κορυφαίες στιγμές όμως του Μαραντόνα δεν προήλθαν μόνο από τα πρωταλήματα όπου αγωνίστηκε αλλά και κάποιες οι οποίες πηγάζουν μέσα από αγώνες της εθνικής Αργεντινής όπου εκεί έλαμψε σε όλο το παγκόσμιο στερέωμα. Συμμετείχε σε τέσσερα παγκόσμια κύπελα με το εθνόσημο στο στήθος, με αποκορύφωμα τον τελικό του 1986 με αντίπαλο την τότε πανίσχυρη Δυτική Γερμανία.

Ας δούμε όμως αυτές τις 5 κορυφαίες στιγμές του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα κατά την διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας:

1. Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων (1979)

Το 1978 ο Κάρλος Μενότι αρνήθηκε στον Μαραντόνα να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στην εθνική ομάδα της Αργεντινής. Την επόμενη χρονιά ο Νιεγκίτο πήρα από το χέρι την εθνική του ομάδα και την οδήγησε στην κατάκτηση του τίτλου, σκοράροντας μάλιστα σε όλα τα νοκ άουτ παιχνίδια .

2. Αρχεντίνος Τζούνιορς – Μπόκα Τζούνιορς 5-3 (1980)

Ο Μαραντόνα λίγους μήνες πριν μετεγγραφεί στην αγαπημένη του Μπόκα φρόντισε να την πληγώσει πολύ σε ένα μεταξύ τους παιχνίδι. Αιτία αυτού του ξεσπάσματος του Ντιεγκίτο για τον διασυρμό της ομάδας που εν συνεχεία ανδρώθηκε, στάθηκε μια δήλωση του τερματοφύλακα της Μπόκα, Ούγκο Γκάτι, ο οποίος ανέφερε πριν το ματς σε προσβλητικό ύφος ότι ΄΄πρέπει να προσέξουμε λίγο τον μικρό χοντρούλη΄΄. Ο χοντρούλης όμως φρόντισε να του απαντήσει με πράξεις και με το αστείρευτο ταλέντο που τον διακατείχε φιλοδώρησε το τέρμα του Ούγκο Γκάτι με τέσσερα γκολ, αφήνοντάς τον αποσβολωμένο.

Πηγή φωτογραφίας: Shutterstock

3. Αργεντινή – Δυτική Γερμανία 3-2 (1986)

26 Ιουνίου 1986, τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου, στάδιο ΄΄Αζτέκα΄΄ , πόλη του Μεξικού. Ο Ντιεγκίτο βρέθηκε να είναι περιτρυγισμένος από τους Γερμανούς ποδοσφαιριστές με στόχο να μην μπορέσει να δείξει το ποιος είναι. Κι όμως, ο Μαραντόνα, ως δαιμόνιος που ήταν βρήκε τον τρόπο και ξελάσπωσε την εθνική ρίχνοντας στα τάρταρα το ανθρώπινο τείχος που βρισκόταν μπροστά του. Το 0-2 με το οποίο έχανε η Αργεντινή γύρισε σε 2-2 και στο 83’ λεπτό ο Αρμάντο με μια περίτεχνη ενέργεια, απέφυγε τους 2 Γερμανούς που τον επιτηρούσαν κι έτσι κατάφερε να δώσει πάσα πάρε βάλε στον συμπαίκτη του Μπουρουσάγκα ο οποίος έκανε το τελικό 3-2 καταφέρνοντας να κατακτήσουν τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή.

4. Νταμπλ με την Νάπολι (1987)

Η μεταγραφή στην Νάπολι δεν ήταν δαφνοστεφανωμένη από την αρχή. Στην πρώτη θητεία του Ντιέγκο βρήκε την ομάδα της Ιταλίας να τερματίζει στην όγδοη θέση και την επόμενη χρονιά στην τρίτη. Η εκπληκτική χρονιά όμως του Μαραντόνα με την κατάκτηση του παγκοσμίου κύπελου του 1986 συνεχίστηκε αμείωτη μέχρι και το τέλος της σεζόν του 1987 όπου βρήκε τον Ντιεγκίτο να πανηγυρίζει πλέον και με τον σύλλογο της Νάπολης ακόμα δύο τίτλους και συγκεκριμένα πρωτάθλημα και κύπελο κάνοντας τον ντάμπλ. Ιστορική στιγμή για την ομάδα καθώς ήταν και το πρώτο πρωτάθλημα που κατακτούσαν οι ΄΄Παρτενοπέι΄΄ αλλά και για τον Μαραντόνα καθώς οι Ναπολιτάνοι έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή.

Μπόνους πληροφορία: Σημαντικότατη διάκριση αλλά και παγκόσμια πρωτιά για αυτόν τον σπουδαίο ποδοσφαιριστή ήταν ότι, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής παγκοσμίως που κατέρριψε  δύο φορές το ρεκόρ της πιο ακριβής μεταγραφής σε ομάδα. Η πρώτη ήταν όταν πήρε μεταγραφή από την Μπόκα Τζούνιορς στην Μπαρτσελόνα με το ποσό να ανέρχεται στα τρία εκατομμύρια αγγλικές λίρες και η δεύτερη όταν μετακόμισε στην Νάπολι κοστίζοντας τότε η μεταγραφή αυτή στα πέντε εκατομμύρια λίρες.

Καταληκτικά το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του Μαραντόνα υπήρξε ανήμερα των γενεθλίων του όταν αυτός έκλεινε τα 37. Ήταν 30 Οκτωβρίου 1997, όταν ο Ντιεγκίτο φορούσε για τελευταία φορά πλέον την φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, της Μπόκα Τζούνιορς στο ντέρμπυ με το αντίπαλο δέος, αυτό της Ρίβερ Πλέιτ για το πρωτάθλημα Αργεντινής στο γήπεδο Μομουμένταλ του Μπουένος Άιρες. Για την ιστορία, ο αγώνας έληξε με νίκη της Μπόκα με 2-1 και τον Μαραντόνα να γίνεται αλλαγή στο ημίχρονο. Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση ως ποδοσφαιριστής ο Μαραντόνα συνέχισε να υπηρετεί το χώρο του ποδοσφαίρου ως προπονητής. Κοούτσαρε την Εθνική Αργεντινής το 2008 με κορυφαία στιγμή την επίβλεψη της ομάδας του στο Παγκόσμιο κύπελο του 2010. Στις 25 Νοεμβρίου 2020 ο Ντιεγκίτο άφησε εποχή, αλλά και φανατικούς οπαδούς ανά το Παγκόσμιο όπου θα θυμούνται τον ομολογουμένως θρύλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.