Δρ Κουρουπής: Aμφισβητείται η νομιμότητα του SafePass

το εν λόγω διάταγμα δεν έχει περάσει από τη Βουλή

Tην θέση ότι αμφισβητείται εντόνως η νομιμότητα του SafePass, όπως αυτό εφαρμόζεται από τις 9 Ιουλίου στην Κύπρο, εκφράζει ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Frederick, με εξειδίκευση στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Δίκαιο Προσωπικών Δεδομένων, δρ Κωνσταντίνος Κουρουπής.

Σε αντιδιαστολή με την επιχειρηματολογία της Επιτρόπου Προσωπικών Δεδομένων, ανέφερε καταρχάς ότι οι ιατρικές πληροφορίες αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, προσθέτοντας ότι σύμφωνα με την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία απαγορεύεται η επεξεργασία τους. Ακολούθως, εξήγησε ότι επιτρέπεται η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, όταν πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις, όπως η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για την καταπολέμηση ασθενειών, σημειώνοντας ότι πρέπει να είναι αναλογική και αναγκαία σε μια κοινωνία.  

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως υποστήριξε, είναι αμφιλεγόμενη η νομιμότητα του ελέγχου του SafePass από υπευθύνους επιχειρήσεων, εξηγώντας ότι δεν μπορεί ένας ιδιοκτήτης επιχείρησης να έχει αρμόδια κρατική εξουσία. Επεσήμανε ότι από τη στιγμή που υπεύθυνοι υποστατικών και επιχειρήσεων καθίστανται αρμόδιοι για να ελέγχουν το εν λόγω πιστοποιητικό, σύμφωνα με τη νομοθεσία ονομάζονται «υπεύθυνοι προστασίας προσωπικών δεδομένων». Αυτό συνεπάγεται, όπως ανέφερε, ότι θα έπρεπε να απαντηθούν μια σειρά από ερωτήματα, όπως ποιες είναι οι υποχρεώσεις του υπευθύνου, πού αποθηκεύονται αυτά τα δεδομένα και για πόσο χρονικά διάστημα, ενώ την ίδια ώρα πρέπει να αποσαφηνιστούν και τα δικαιώματα των υποκειμένων, που απορρέουν από τη νομοθεσία (π.χ. δικαίωμα ενημέρωσης και πρόσβασης στα προσωπικά δεδομένα). 

Υποστήριξε ότι επομένως ακόμη και αν δεχτούμε ότι υπάρχει νομική βάση, το θέμα της αναλογικότητας είναι εξαιρετικά αμφισβητούμενο, υπογραμμίζοντας ότι είναι ελλιπές το πλαίσιο του διατάγματος.

Επεσήμανε ακόμη ότι από τη στιγμή που το εν λόγω διάταγμα, όπως και τα προηγούμενα, δεν έχει περάσει από τη Βουλή, ως εκ τούτου πάσχει η νομιμότητά του, ξεκαθαρίζοντας ότι οι πρόνοιες ενός διατάγματος δεν μπορούν να συγκρούονται με το Σύνταγμα, αλλά ούτε με ευρωπαϊκές και διεθνείς συμβάσεις.

Ο δρ Κουρουπής υπογράμμισε επίσης ότι στην ευρωπαϊκή νομοθεσία για το Eυρωπαϊκό Ψηφιακό Πιστοποιητικό Covid-19 ορίζεται ρητά ότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε διάκριση μεταξύ πολιτών, ούτε και να αποτελέσει κριτήριο για την άσκηση άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως το δικαίωμα μετακίνησης. Πρόσθεσε ότι από τη στιγμή που ζητείται το SafePass τόσο σε εξωτερικούς, όσο και σε εσωτερικούς χώρους, τίθεται θέμα περιορισμού του δικαιώματος μετακίνησης, σημειώνοντας ότι τα μέτρα πρέπει να είναι στοχευμένα σε συγκεκριμένους χώρους.  Με αυτό τον τρόπο, υποστήριξε, ασκείται από το κράτος πολιτική έμμεσης υποχρεωτικότητας εμβολιασμού, η οποία αντιβαίνει στη Σύμβαση του Οβιέδο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το άρθρο 5 της Σύμβασης προβλέπει τα ακόλουθα: «Επέμβαση σε θέματα υγείας μπορεί να υπάρξει μόνον αφού το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δώσει την ελεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούμενης σχετικής ενημέρωσής του. Το πρόσωπο αυτό θα ενημερώνεται εκ των προτέρων καταλλήλως ως προς το σκοπό και τη φύση της επέμβασης, καθώς και ως προς τα επακόλουθα και κινδύνους που αυτή συνεπάγεται. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί ελεύθερα και οποτεδήποτε να ανακαλέσει τη συναίνεσή του».

Όσον αφορά στο τελευταίο, εξήγησε ότι θα μπορούσαμε να δεχθούμε την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για πολύ περιορισμένες ομάδες, όπως οι υγειονομικοί, και αυτό κάτω από εξέταση του κριτηρίου αναλογικότητας και κατόπιν στάθμισης δημοσίου και προσωπικού συμφέροντος.

Γενικότερα, όπως εξήγησε ο δρ Κουρουπής είναι αναγκαίο το κράτος να προνοεί και όχι να επιβάλλει και να τηρεί τις αρχές της νομιμότητας, της αναλογικότητας και της αναγκαιότητας. 

Ο καθηγητής εξέφρασε την ανησυχία ότι οδεύουμε σε ένα δρόμο κατάλυσης των συνταγματικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Όσον αφορά καταληκτικά στο πώς μπορούν οι πολίτες να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους, ο δρ Κουρουπής σημείωσε ότι μπορούν να προσφύγουν δικαστικώς εκτός από τα τοπικά δικαστήρια και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ αναφέρθηκε και σε αποφάσεις δικαστηρίων που λήφθηκαν στο Βέλγιο, τη Γερμανία και την Ολλανδία, σύμφωνα με τις οποίες κρίθηκε αντισυνταγματικός ο περιορισμός της κυκλοφορίας. 

Πηγη:Φilenews