Λεωνίδας-Βασίλειος Μανιάτης: α μέρος

Αλέξανδρος και Σελήνη, Πράξη Α΄, Τα παιδιά του Ήλιου

Στη σημερινή μας παρέα ο συγγραφέας κύριος Λεωνίδας-Βασίλειος Μανιάτης θα μας μιλήσει για το βιβλίο του με τον τίτλο: Αλέξανδρος και Σελήνη, Πράξη Α΄, Τα παιδιά του Ήλιου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.

 Καλώς ορίσατε Σας ευχαριστούμε πολύ. Μιλήστε μας για το συγγραφικό σας έργο.

Καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ για το φιλόξενο βήμα που μου δίνετε. Το βιβλίο για το οποίο μιλάμε σήμερα, υπήρξε το πρώτο μου μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 2020 από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Είχαν προηγηθεί βεβαίως κάποια έργα, είτε αδημοσίευτα, είτε που συμμετείχαν σε ανθολογίες, αλλά αυτό ήταν το πρώτο προσωπικό μου βιβλίο, από τα συνολικά πέντε, μέχρι σήμερα. Τα υπόλοιπα βιβλία μου, δύο μυθιστορήματα και δύο νουβέλες, εντάσσονται καθαρά στην λογοτεχνία του φανταστικού και συγκεκριμένα της επιστημονικής φαντασίας.

Εν τάχει σας αναφέρω: την νουβέλα μου “Νέα Αρκ: Ο Μικρόκοσμος των Ψεμάτων” (2022) που εκτυλίσσεται μετά το πέρασμα μίας φονικής πανδημίας, σε μία απομονωμένη κοινότητα, χτισμένη πάνω σε ένα μεγάλο ψέμα, την νουβέλα μου “Η Σύζυγος του Αυτοματοποιού” (2024) που περιστρέφεται γύρω από την θέση των ρομπότ και της Τεχνητής Νοημοσύνης στην ανθρώπινη κοινωνία και τα μυθιστορήματά μου “Η Αίθουσα της Γνώσης” (2023) και “Η Μούσα της Αναρχίας: μέρος πρώτο” (2025) που λαμβάνουν χώρα στον ίδιο φανταστικό κόσμο, έχοντας την ίδια κεντρική ηρωίδα, αλλά μπορούν να διαβαστούν και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Πρόκειται για δύο δυστοπικά μυθιστορήματα που βασίζονται στον Μύθο του Σπηλαίου του Πλάτωνα, για τα οποία θα ήταν χαρά μου να μιλήσουμε αναλυτικότερα, κάποια στιγμή. Η πλοκή τους λαμβάνει χώρα σε μία τεράστια υποχθόνια πολιτεία, όπου ζουν οι τελευταίοι άνθρωποι της Γης μετά από μία κατακλυσμιαία καταστροφή, όταν ένα νεαρό ζευγάρι αποφασίζει να σπάσει οριστικά τα δεσμά που τους κρατούν δέσμιους σε μία άχαρη και άδικη πραγματικότητα.

Ποια είναι η υπόθεση της ιστορίας που αναφέρεται στο βιβλίο σας;

Το μυθιστόρημά μου “Αλέξανδρος και Σελήνη: Τα Παιδιά του Ήλιου” μας ταξιδεύει στην Ελληνιστική Εποχή της αρχαιότητας και συγκεκριμένα στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο τον καιρό της βασίλισσας Κλεοπάτρας Ζ΄ (που υπήρξε και η τελευταία της δυναστείας). Ωστόσο, η Αίγυπτος που θα δούμε - για λόγους που δεν μπορώ να αναφέρω, χωρίς να προδώσω μυστικά από το τέλος του βιβλίου- διαφέρει αισθητά από την πραγματική Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, όπως την ξέρουμε ιστορικά. Διότι ο εναλλακτικός αυτός κόσμος δομήθηκε με την υπόθεση της σωστότερης δυνατής αξιοποίησης, όλων των τεχνολογικών εφευρέσεων των Ελληνιστικών χρόνων, όπως οι ακτίνες του Αρχιμήδη ή η αιολόσφαιρα του Ήρωνα (για να αναφέρω μερικές από τις πιο σπουδαίες). Οι εφευρέσεις αυτές που στην πραγματικότητα δεν αναγνωρίστηκαν για την τεράστια αξία τους, βλέπουμε εδώ να έχουν αξιοποιηθεί πλήρως, εκτοξεύοντας την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο σε μία πρόωρη προβιομηχανική φάση, ικανή να παρατείνει την ζωή του βασιλείου και να του επιτρέψει να επικρατήσει έναντι της Ρώμης, αντί να κατακτηθεί από αυτήν. Βέβαια, όλα αυτά αποτελούν απλά την προϊστορία του βιβλίου, την οποία κανείς μπορεί να βρει αναλυτικά εδώ:

https://alexandros-kai-selini.blogspot.com/p/alternative-timeline.html

Η πλοκή του βιβλίου ξεκινά το έτος 20 π.Χ. Η βασίλισσα Κλεοπάτρα, η οποία ζει δέκα χρόνια μετά τον ιστορικό της θάνατο και εξακολουθεί να βασιλεύει σε μία Αίγυπτο που μοιάζει στο απόγειο της δύναμής της, με τα δίδυμα παιδιά της, τον Αλέξανδρο και την Σελήνη -εξ ου και το όνομα του βιβλίου - να έχουν φτάσει στην ενηλικίωση και να προετοιμάζονται να αναλάβουν τις υποχρεώσεις που απαιτεί από αυτούς η θέση τους.

Μέχρι που μία μέρα, η μυστηριώδης εξαφάνιση της πριγκίπισσας Σελήνης και η εμφάνιση απειλητικών μηνυμάτων στο πλαίσιο μίας συνωμοσίας εις βάρος της βασίλισσας, θα θέσουν σε κίνηση μία αλληλουχία καταιγιστικών εξελίξεων που θα κάνουν σαφές πόσο σαθρά είναι τα θεμέλια αυτού του φαινομενικά παντοδύναμου κράτους. Με την μητέρα του έρμαιο των εκβιαστών, ο πρίγκιπας Αλέξανδρος αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξίδι διάσωσης της αδελφής του, ακόμα και αν δεν ξέρει πού θα την βρει. Παραβαίνει λοιπόν την ρητή εντολή της Κλεοπάτρας να μείνει στην Αλεξάνδρεια και μαζί με τον καλό του φίλο, Φίλιππο και τον δάσκαλό του Στράβωνα (τον γνωστό γεωγράφο), παίρνουν μία πορεία που θα τους φέρει αντιμέτωπους με τους εχθρούς του βασιλείου, με τους προδότες που συνωμότησαν κατά της Κλεοπάτρας, αλλά και με μία ακόμα αόρατη απειλή πολύ μεγαλύτερη απ’ οτιδήποτε άλλο έχουν αντιμετωπίσει...

Την ίδια ώρα, η πριγκίπισσα Σελήνη, έχοντας ξεφύγει από τους διώκτες της, αλλά χωρίς να είναι σίγουρη αν πρέπει να πάρει τον δρόμο της επιστροφής, κάνει το δικό της ταξίδι, στο οποίο θα γνωρίσει τον πρώτο της μεγάλο έρωτα, έναν άνδρα που, χωρίς να γνωρίζει την πραγματική της ταυτότητα, την ερωτεύεται, αλλά που θα μπορούσε ενδεχομένως να στραφεί ενάντια στην μητέρα της και να συμμαχήσει με τους συνωμότες. Θα είναι τα αισθήματά του για την Σελήνη ικανά να τον μεταπείσουν, όταν αποκαλυφθεί η πραγματική της ταυτότητα;

Και τα δύο αδέλφια, στα ταξίδια τους, θα χρειαστεί να ενηλικιωθούν γρήγορα και να πάρουν σημαντικές αποφάσεις, οι οποίες θα ορίσουν το μέλλον του κόσμου τους, ενώ οι χαρακτήρες τους θα δοκιμαστούν από σοβαρά διλήμματα που όποια απόφαση και να πάρουν, θα πρέπει να μάθουν να ζουν με τις δυσάρεστες επιπτώσεις της. Κι όλα αυτά, την ώρα που ο πόλεμος ξεσπά ξανά στην Μεσόγειο -μετά από μακροχρόνια ειρήνη- και που μία σκιώδης απειλή πλησιάζει από κάπου πολύ μακριά.

Το βιβλίο τιτλοφορείται:. Αλέξανδρος και Σελήνη, Τα παιδιά του Ήλιου Πώς επιλέξατε να δώσετε τον συγκεκριμένο τίτλο;

Ο τίτλος του βιβλίου αποτελείται από δύο μέρη. Το “Αλέξανδρος και Σελήνη” αναφέρεται στους πρωταγωνιστές του βιβλίου, δηλαδή στα δίδυμα παιδιά της βασίλισσας Κλεοπάτρας. Το δεύτερο μέρος, “Τα Παιδιά του Ήλιου”, αναφέρεται στην αρχαία αιγυπτιακή πεποίθηση ότι η οικογένεια του Φαραώ καταγόταν από τον ηλιακό θεό Ρα, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της πλοκής του βιβλίου. Όπως και στην πραγματικότητα, η βασίλισσα Κλεοπάτρα είχε υπάρξει ερωτική σύντροφος του Ρωμαίου Μάρκου Αντωνίου, ο οποίος υπήρξε πατέρας τριών από τα παιδιά της, μεταξύ των οποίων και των συγκεκριμένων διδύμων. Ωστόσο, για λόγους που και πάλι δεν μπορώ να αποκαλύψω χωρίς spoiler, στην αρχή του βιβλίου, η Κλεοπάτρα και ο Μάρκος Αντώνιος δεν είναι πια ζευγάρι (εδώ και πολλά χρόνια) και τα δίδυμα δεν γνωρίζουν ότι ο Μάρκος Αντώνιος, ο οποίος εξακολουθεί να εργάζεται για την βασίλισσα ως στρατηγός, είναι ο πατέρας τους. Αντίθετα, η βασίλισσα Κλεοπάτρα, έχει αφήσει να διαδοθεί ο μύθος ότι ο θεός Ρα ήταν πατέρας των παιδιών, κάτι που η πιο ευσεβής Σελήνη δέχεται χωρίς αμφισβήτηση, αλλά που ο Αλέξανδρος δεν μπορεί να αποδεχθεί και πάντα βρίσκεται σε αναζήτηση του άγνωστου πατέρα του, με τον οποίο όμως θα χρειαστεί να ενώσουν κάποια στιγμή τις δυνάμεις τους για το καλό της Αιγύπτου.

 Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να κάνετε γνωστά μέσα από αυτό το βιβλίο;

Όπως συμβαίνει και με κάθε μυθιστόρημα του συγκεκριμένου λογοτεχνικού είδους, η βασική ιδέα είναι το κατά πόσο, ακόμα και μία απλή πράξη, όπως στην προκειμένη περίπτωση η διάσωση ενός γέροντα πρωτοεπιστήμονα από τις Συρακούσες του τέλους του 3ου αιώνα π.Χ., μπορεί σε βάθος χρόνου να έχει τεράστιες επιπτώσεις στον τρόπο που θα εξελιχθεί το μέλλον. Ωστόσο, πέραν αυτού του βασικού μηνύματος, οι ήρωες του βιβλίου με την συμπεριφορά και τα λόγια τους, δίνουν μία σειρά από μνήματα που αποτελούν τροφή για σκέψη για κάθε αναγνώστη. Και εκτός από τον Αλέξανδρο και την Σελήνη, βέβαια, γύρω από τους οποίους περιστρέφεται η πλοκή του βιβλίου και οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα εσωτερικά διλήμματα, σημαντικά μηνύματα περνάνε επίσης η βασίλισσα Κλεοπάτρα (σχετικά με την εφήμερη και αβέβαιη φύση της εξουσίας), ο Μάρκος Αντώνιος (σχετικά με τα λάθη του παρελθόντος που επιστρέφουν, αλλά και με την ανάγκη κανείς να συγχωρήσει τελικά τον εαυτό του), ο Στράβων (σχετικά με την ευθύνη του δασκάλου απέναντι στον μαθητή και στην κοινωνία), ο Νικόδημος (σχετικά με το κατά πόσον τα μέσα αγιάζουν ή όχι τον σκοπό και με την θέση του πολιτικού στην κοινωνία) και η Άκα (σχετικά με το κατά πόσον η οικογένεια πρέπει ή όχι να μπαίνει πάνω απ’ την δικαιοσύνη και την ηθική).

Ποιο είναι το κίνητρο που σας οδήγησε στη συγγραφή του;

Όλα ξεκίνησαν πολύ πριν αρχίσει η ιστορία να γράφεται, στο πλαίσιο των προπτυχιακών σπουδών μου στην Ιστορία και Αρχαιολογία. Η Πτολεμαϊκή Αίγυπτος και γενικότερα η Ελληνιστική Εποχή πάντοτε με σαγήνευε ως μία περίοδος για την οποία ενώ έχουμε πολλές πηγές, διδασκόμαστε ελάχιστα στο σχολείο. Κι αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση ήταν η τεχνολογική άνθιση εκείνης της εποχής, σε συνδυασμό με το κατά πόσον το κράτος ήταν ανέτοιμο να χρησιμοποιήσει τις θαυμαστές εφευρέσεις της εποχής του. Η αιολόσφαιρα, για παράδειγμα, υπήρξε η πρώτη ατμομηχανή της ανθρωπότητας και θα μπορούσε πολύ εύκολα να πυροδοτήσει μία τεράστια τεχνολογική επανάσταση στην Ύστερη Αρχαιότητα, αποτρέποντας ενδεχομένως μέχρι και την έλευση του Μεσαίωνα. Με αυτές τις αρχικές σκέψεις, άρχισαν να δομώ -αρχικά από καθαρή περιέργεια- έναν κόσμο που θα υιοθετούσε την δύναμη του ατμού, ήδη από εκείνα τα χρόνια. Το πόσο διαφορετικά θα κυλούσε η ιστορία σε σχέση με την δική μας...

Και έτσι, σιγά-σιγά, άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτοι χαρακτήρες στο μυαλό μου. Η βασική ανατροπή που θα ήταν η επικράτηση της Κλεοπάτρας έναντι του Οκταβιανού Αυγούστου, ενδεχομένως και λίγο πριν από την χρονολογία της ναυμαχίας του Ακτίου. Και έτσι δημιουργήθηκε μία νουβέλα με τίτλο “De Bello Deorum: Ατμός κι Ατσάλι”· μια νουβέλα που διαγωνίστηκε στο πλαίσιο των Βραβείων Larry Niven 2018 και απέσπασε το πρώτο βραβείο που προσέφερε ως δώρο την έκδοση ενός προσωπικού βιβλίου από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Το βιβλίο το έγραψα με το σκεπτικό ότι η νουβέλα θα αποτελούσε τον “πιλότο” για το βιβλίο, αλλά χωρίς να πρέπει κανείς να έχει διαβάσει την νουβέλα, για να μπει στο νόημα του βιβλίου, το οποίο κυκλοφόρησε τελικά το 2020. Ήταν κυριολεκτικά, ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα· μία φανταστική ιδέα που οδήγησε σε ένα βιβλίο και στην έναρξη με αυτό της συγγραφικής μου δραστηριότητας.

Δράττομαι στο σημείο αυτό την ευκαιρία να ευχαριστήσω δημόσια τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, αλλά και προσωπικά τον κύριο Σωτήρχο, που πίστεψαν στο έργο μου και με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια!

 Διαβάζοντας το βιβλίο δίνεται στον αναγνώστη η εντύπωση ότι η ιστορία δεν έχει ολοκληρωθεί και ότι ενδεχομένως θα συνεχιστεί σε κάποιο άλλο βιβλίο. Αληθεύει αυτή η εντύπωση;

Το μυθιστόρημά μου “Αλέξανδρος και Σελήνη: Τα Παιδιά του Ήλιου”, αν και δεν διηγείται όλη την ιστορία των δύο αδελφών, αποτελεί έναν πλήρη θεματικό κύκλο, στο πλαίσιο του οποίου, τόσο οι κεντρικοί ήρωες, όσο και οι βοηθοί τους, διαπλάθονται μέσα από τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός “Πράξη Α΄” που υποδηλώνει ότι όταν πέσει η αυλαία στο τέλος του πρώτου βιβλίου, δεν θα πέσει οριστικά.

Στα συγγραφικά σχέδιά μου για το μέλλον βρίσκεται άλλωστε και ένα μυθιστόρημα με τίτλο “Αλέξανδρος και Σελήνη: Πράξη Β΄: Ο Οφθαλμός του Ρα” που θα φέρει τους ήρωές μας σε νέες περιπέτειες και θα τους αναγκάσει να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο εχθρό ο οποίος κάνει την πρώτη εμφάνισή του στο τέλος του πρώτου βιβλίου. Ήδη μάλιστα έχουν γραφεί και κάποια πρώτα κεφάλαια, τα οποία ακολουθούν την κατάληξη του πρώτου βιβλίου, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο. Ίσως, όταν ολοκληρώσω την σειρά βιβλίων της “Αίθουσας της Γνώσης”, να έχει έρθει η ώρα να συνεχιστούν οι περιπέτειες του Αλέξανδρου και της Σελήνης.

Πάντως αν θέλετε να ρίξετε από τώρα μία πρώτη εικόνα στο τι θα ακολουθήσει -ωστόσο μέσα από φακούς όχι και τόσο καθαρούς- μπορείτε να διαβάσετε την νουβελέτα μου “Η Έβδομη Ιέρεια της Σελήνης” που έχει εκδοθεί στο πλαίσιο της ανθολογίας “Θρύλοι του Σύμπαντος X” (το 2022), στο πλαίσιο της οποίας εμφανίζεται ένας από τους ήρωες του βιβλίου και δίνει κάποια σημαντικά στοιχεία για το τι ενδεχομένως θα ακολουθήσει

 Σε ποια κατηγορία της λογοτεχνίας θα μπορούσε να ενταχθεί το συγκεκριμένο βιβλίο;

Το “Αλέξανδρος και Σελήνη” ξεκάθαρα ανήκει σε ένα όχι και τόσο γνωστό λογοτεχνικό είδος που γεφυρώνει το ιστορικό μυθιστόρημα με την λογοτεχνία του φανταστικού. Πρόκειται για την εναλλακτική ιστορία, οι ιστορίες της οποίας μας ταξιδεύουν σε κόσμους που μοιάζουν, αλλά δεν ταυτίζονται με τον δικό μας, επειδή κάτι έχει λάβει χώρα διαφορετικά απ’ ό,τι στην πραγματικότητα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να εξερευνήσουμε διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας και να στοχαστούμε πώς κάποια πράγματα μπορεί να έχουν τεράστιες επιπτώσεις στον τρόπο που εκτυλίσσεται το μέλλον. Η συνέχεια της συνέντευξης: https://www.cyprusalive.com/el/lewnidas-basileios-maniaths-b-meros