"Όχι" από το Ανώτατο Συνταγματικό

Δεν δικαιούνται κυπριακή υπηκοότητα παιδιά μεικτών γάμων Τ/κ και Τούρκων

Απόφαση-σταθμό εξέδωσε σήμερα το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, απορρίπτοντας την έφεση γυναίκας που γεννήθηκε από μεικτό γάμο μεταξύ Τουρκοκύπριας και Τούρκου υπηκόου, η οποία διεκδικούσε την κυπριακή υπηκοότητα.

Το Δικαστήριο, λειτουργώντας ως Εφετείο, επικύρωσε την αρχική απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, κρίνοντας ότι η μη παραχώρηση υπηκοότητας βασίστηκε σε σαφή και νόμιμα κριτήρια που έχει θέσει το Υπουργικό Συμβούλιο. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Νομική Υπηρεσία, τα εν λόγω κριτήρια δεν συνιστούν αυθαίρετες διακρίσεις εις βάρος των Τουρκοκυπρίων ή ατόμων με γονείς τουρκικής υπηκοότητας, αλλά στόχο έχουν τη διαφύλαξη της νομιμότητας και των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η υπόθεση αφορά γυναίκα, γεννημένη στα κατεχόμενα, από Τουρκοκύπρια μητέρα και Τούρκο πατέρα. Η ίδια, κατέχοντας τουρκική υπηκοότητα, υπέβαλε αίτηση στο Υπουργείο Εσωτερικών ζητώντας την κυπριακή υπηκοότητα βάσει καταγωγής. Ωστόσο, η αίτηση δεν εξετάστηκε, καθώς ο πατέρας της θεωρήθηκε ότι εισήλθε ή παρέμεινε παράνομα στην Κύπρο, κάτι που την καθιστά εκτός των ορίων των κυβερνητικών κριτηρίων.

Η υπόθεση έφτασε αρχικά στο Διοικητικό Δικαστήριο, όπου απορρίφθηκε η προσφυγή της. Η ενδιαφερόμενη ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι τα κριτήρια του Υπουργικού Συμβουλίου εισάγουν έμμεσες διακρίσεις λόγω εθνοτικής καταγωγής, ενώ υποστήριξε ότι η άρνηση παραχώρησης υπηκοότητας παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματά της, τόσο βάσει του κυπριακού Συντάγματος όσο και του ευρωπαϊκού δικαίου.

Ωστόσο, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν συμμερίστηκε τους ισχυρισμούς της. Στη σημερινή του απόφαση επισημαίνει ότι η ρύθμιση της ιθαγένειας αποτελεί κυρίαρχο δικαίωμα του κράτους, που ασκείται με βάση εύλογα και αντικειμενικά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή του 1974 και την συνεχιζόμενη κατοχή.

Το Δικαστήριο έκανε εκτενείς αναφορές και σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μεταξύ αυτών οι υποθέσεις Cyprus v. Turkey (2001) και Loizidou v. Turkey (1996), υπογραμμίζοντας ότι η εφαρμογή των εθνικών κριτηρίων δεν παραβιάζει ούτε την αρχή της ισότητας ούτε τα δικαιώματα που προστατεύονται από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Η παραχώρηση υπηκοότητας αποτελεί διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης και έκφραση της κυριαρχίας του Κράτους», σημειώνεται στην απόφαση, με το Δικαστήριο να ξεκαθαρίζει ότι το κράτος δεν υποχρεούται να εγκρίνει κάθε αίτηση υπηκοότητας που υποβάλλεται.

Την υπόθεση εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας χειρίστηκαν η Εισαγγελέας Γιάννα Χατζηχάννα και η Δικηγόρος της Δημοκρατίας Νικολέττα Νικολάου.

Πηγή: omegalive.com.cy