Τι είναι η Ινσουλίνη και τι σημαίνει αντίσταση στην Ινσουλίνη;

Τι προκαλεί την Αντίσταση στην Ινσουλίνη;

Η Ινσουλίνη, είναι μία ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας, ένα όργανο που βρίσκεται πίσω από το στομάχι. Το πάγκρεας περιέχει συστάδες κυττάρων που ονομάζονται νησίδια του παγκρέατος. Τα λεγόμενα βήτα -κύτταρα που βρίσκονται εντός των νησιδίων αυτών του παγκρέατος παράγουν την ορμόνη ινσουλίνη και την απελευθερώνουν στο αίμα.

Η Ινσουλίνη παίζει καταλυτικό ρόλο στο μεταβολισμό και το τρόπο που το σώμα χρησιμοποιεί την πέψη των τροφίμων για την παραγωγή ενέργειας. Το πεπτικό σύστημα διασπά υδατάνθρακες, σάκχαρα και άμυλα που βρίσκονται σε πολλά τρόφιμα σε γλυκόζη. Η γλυκόζη είναι μια μορφή ζάχαρης που εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος. Με τη βοήθεια της ινσουλίνης, τα κύτταρα σε όλο το σώμα απορροφούν τη γλυκόζη και τη χρησιμοποιούν για ενέργεια.

Στην αντίσταση στην Ινσουλίνη, οι μυικοί ιστοί, το λίπος και τα κύτταρα του ήπατος δεν ανταποκρίνονται σωστά στην ινσουλίνη και έτσι δεν μπορεί να απορροφήσουν εύκολα τη γλυκόζη από το αίμα.
Ως αποτέλεσμα, το σώμα χρειάζεται υψηλότερα επίπεδα ινσουλίνης για να κάνει την ίδια εργασία, να σπρώξει δηλαδή τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα.

Τα βήτα κύτταρα στο πάγκρεας, προσπαθώντας να συμβαδίσουν με αυτήν την αυξημένη ζήτηση για γλυκόζη, παράγουν αρχικά περισσότερη ινσουλίνη ώστε να ξεπεραστεί αυτή η αντίσταση στην ινσουλίνη και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα να παραμείνουν στα φυσιολογικά πλαίσια.

Με την πάροδο του χρόνου, η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2 και προδιαβήτη, επειδή τα βήτα κύτταρα κουράζονται και αποτυγχάνουν να συμβαδίσουν με την αυξημένη ανάγκη του οργανισμού για ινσουλίνη. Χωρίς αρκετή ινσουλίνη, η περίσσεια γλυκόζης συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος, γεγονός που οδηγεί σε διαβήτη, προδιαβήτη και άλλες σοβαρές διαταραχές της υγείας.

Τι προκαλεί την αντίσταση στην ινσουλίνη;

Αν και τα ακριβή αίτια της αντίστασης στην ινσουλίνη δεν είναι πλήρως κατανοητά, πιστεύεται ότι τα κύρια αίτια είναι το υπερβολικό σωματικό βάρος και η έλλειψη σωματικής άσκησης.

• Παχυσαρκία και ινσουλίνη: Πιστεύεται ότι η παχυσαρκία και ειδικά το υπερβολικό λίπος γύρω από τη μέση και στην κοιλιά είναι από τις βασικότερες αιτίες της αντίστασης στην ινσουλίνη. Το κοιλιακό λίπος παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη χρόνιας φλεγμονής στο σώμα. Αυτή η φλεγμονή μπορεί να συνεισφέρει στην ανάπτυξη της αντίστασης στην ινσουλίνη, διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακής νόσου.
  Μελέτες δείχνουν ότι η απώλεια σωματικού βάρους και ειδικότερα κοιλιακού λίπους μπορεί να μειώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη και να βοηθήσει στην πρόληψη ή την καθυστέρηση του διαβήτη τύπου 2.
• Έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και υπερινσουλιναιμία: Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η σωματική αδράνεια σχετίζεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη. Έχει αποδειχθεί ότι μετά από την άσκηση, οι μύες γίνονται πιο ευαίσθητοι στην ινσουλίνη γεγονός που συμβάλλει στην αντιστροφή της αντίστασης στην ινσουλίνη με αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Η άσκηση βοηθά επίσης τους μύες να απορροφήσουν περισσότερη γλυκόζη.

Μελέτες κατέδειξαν ότι οι διαταραχές του ύπνου, ειδικά η άπνοια στον ύπνο, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο της παχυσαρκίας και την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη. Οι εργαζόμενοι σε νυχτερινή βάρδια μπορεί επίσης να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τέτοιες διαταραχές. Η άπνοια στον ύπνο είναι μια κοινή διαταραχή στην οποία η αναπνοή ενός ατόμου διακόπτεται κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κακή ποιότητα ύπνου η οποία οδηγεί σε υπνηλία ή υπερβολική κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 και προδιαβήτη. Ο προδιαβήτης εμφανίζεται συνήθως σε άτομα που έχουν ήδη αντίσταση στην ινσουλίνη. Στον προδιαβήτη, τα βήτα κύτταρα δεν μπορούν πλέον να παράγουν αρκετή ινσουλίνη για να ξεπεραστεί η αντίσταση στην ινσουλίνη, έτσι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αυξάνονται πάνω από το φυσιολογικό.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι με προδιαβήτη θα αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 μέσα σε 10 χρόνια, εκτός εάν αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους. Αυτές οι αλλαγές στον τρόπο ζωής περιλαμβάνουν την απώλεια 5 έως 7 τοις εκατό του σωματικού τους βάρους, προσαρμογή στη διατροφή και τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας.

Η σωματική δραστηριότητα και η απώλεια βάρους μπορούν να βοηθήσουν το σώμα να ανταποκριθεί καλύτερα στην ινσουλίνη.

Μεγάλες μελέτες απέδειξαν ότι τα άτομα με προδιαβήτη μπορούν συχνά να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη αν χάσουν ένα μικρό ποσοστό του βάρους τους με την επιλογή υγιεινών τροφίμων, τον περιορισμό των λιπαρών και την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Σημαντικός είναι επίσης και ο περιορισμός του καπνίσματος.

Η τακτική σωματική δραστηριότητα αντιμετωπίζει πολλούς παράγοντες κινδύνου με τη μία και βοηθά το σώμα να χρησιμοποιήσει την ινσουλίνη σωστά. Συντελεί στην απώλεια βάρους, τον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων της χοληστερόλης.

Σημαντικό: Πάντοτε συνίσταται η κατάλληλη ιατρική θεραπεία και αγωγή!

Πηγή: http://endomed.gr/