Το χωριό Κλαυδιά

Ένα χωριό που αναγεννήθηκε τελικά από τα ερείπια του!

Η Κλαυδιά είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας και απέχει από αυτήν περίπου 10 χιλιόμετρα. Οι κάτοικοι του χωριού σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ανέρχονται στους 427.

Η ονομασία του χωριού:
Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση τρία αδέρφια που ήταν πλούσιοι Φράγκοι γαιοκτήμονες ο Κλαύδιος, ο Στέφανος και ο Γαλατικός είχαν στην κατοχή τους από μια περιοχή στην οποία έδωσαν και το όνομα τους. Ο Κλαύδιος την Κλαυδιά, ο Στέφανος την Τερσεφάνου και ο Γαλάτιος τη Γαλάτα κοντά στην Κακοπετριά.

Το χωριό πιθανολογείτε ότι κατοικήθηκε αρχικά από εργάτες που δούλευαν στα κτήματα του Κλαύδιου και αργότερα αναπτύχθηκε σε χωριό.

Φωτογραφία: Antros Vasiliades

Ιστορικά στοιχεία και ονομασία:  
Στην περιοχή της Κλαυδιάς υπάρχουν κατάλοιπα αρχαιότατου οικισμού που χρονολογείται στη Χαλκολιθική εποχή. Ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στον οικισμό το 1899, έφεραν στο φως αγγεία και άλλα αντικείμενα. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, ο οικισμός υπήρχε και στα Ρωμαϊκά χρόνια. Αργότερα εγκαταλείφθηκε ενώ κατά περίοδο της Φραγκοκρατίας ξανα κατοικήθηκε.

Φωτογραφία: Alexandros Alexandrou

Ιστορική πορεία και αξιοθέατα: 
Στο χωριό πριν το 1974 ζούσαν περίπου 800 με 900 Τουρκοκύπριοι. Κατά την περίοδο της ανταλλαγής πληθυσμού στην Κύπρο, οι Τουρκοκύπριοι έφυγαν. Οι πρώτοι πρόσφυγες έφτασαν στο χωριό στο τέλος του 1975 και αρχές του 1976, βρίσκοντας το χωριό ερημωμένο. Με τη βοήθεια του κράτους, έφτιαξαν τα σπίτια και έφεραν τις οικογένειες τους. Ενώ παράλληλα άρχισαν να καλλιεργούν την γη, που επίσης τους παραχωρήθηκε από το κράτος. 

Σιγά-σιγά το χωριό άρχισε να οργανώνεται. Σήμερα στο κέντρο του χωριού θα δει κανείς ακόμα τα παλιά σπιτάκια των Τουρκοκυπρίων, πλινθόκτιστα και ενωμένα το ένα με το άλλο ενώ το τουρκοκυπριακό κοιμητήριο στην είσοδο του χωριού παραμένει περιφραγμένο και απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση σ΄αυτό. 

Φωτογραφία: Kyriaki Gregoriou‎

Αξίζει να σημειωθεί ότι, η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, είναι δηλωμένη ως τουρκικό τζαμί και λειτουργούσε ως τέτοιο στα χρόνια που στο χωριό κατοικούσαν Τουρκοκύπριοι. Απέναντί από την εκκλησία, υπάρχει μια βάση κάποιου τουρκοκυπριακού μνημείου. Κανείς δεν ξέρει τι είχε πάνω. Το σπίτι πίσω από το μνημείο χρησιμοποιήθηκε 2-3 φορές ως εκκλησία από τους πρώτους πρόσφυγες.