Βιταμίνη D
Thursday 11/01/2024

Βιταμίνη D

Η βιταμίνη του ήλιου

Η Βιταμίνη D (D3) ανήκει στην ομάδα των βιταμινών Α, D, E, K και είναι λιποδιαλυτή, καθώς απαιτείται η παρουσία λίπους για την απορρόφησή της από τον οργανισμό. Είναι μια στεροειδής ορμόνη που παράγεται από τη χοληστερόλη, όταν το δέρμα μας εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία και για το λόγο αυτό χαρακτηρίζεται ως «βιταμίνη του ήλιου». 

Το μεγαλύτερο ποσοστό (90%) σε βιταμίνη D γίνεται από την έκθεση του δέρματος στον ήλιο και το υπόλοιπο 10% προέρχεται από τις τροφές. Συνήθως, 10-15 λεπτά έκθεσης στον ήλιο την άνοιξη και το καλοκαίρι επαρκούν για τη σύνθεση της απαραίτητης ποσότητας Βιταμίνης D, ενώ ο χρόνος είναι διπλάσιος κατά τους χειμερινούς μήνες.

Ελάχιστα είναι τα τρόφιμα που περιέχουν σημαντικές ποσότητες αυτής της βιταμίνης και αυτό καθιστά την ανεπάρκεια της ιδιαίτερα συχνή. Πηγή βιταμίνης D αποτελούν τα λιπαρά ψάρια (σολομός, σκουμπρί, τόνος, μπακαλιάρος, πέστροφα, σαρδέλες), το μουρουνέλαιο, ο κρόκος του αυγού, οι γαρίδες, οι μαργαρίνες, τα εμπλουτισμένα δημητριακά , τα εμπλουτισμένα γαλακτοκομικά.

Η βιταμίνη D είναι πολύ σημαντική για την υγεία των οστών και των δοντιών. Πρόσφατες μελέτες έχουν αναδείξει το ρόλο της και στη συνολική υγεία του οργανισμού, καθώς έχει αποδειχθεί πως βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού, στην πρόληψη ιώσεων και στη διαχείριση ορισμένων αυτοάνοσων νοσημάτων, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου λοιμώξεων του αναπνευστικού. Συμβάλλει επίσης στη πρόληψη άλλων σοβαρών παθήσεων (υπέρταση, ψωρίαση, άνοια), στην οστεοπόρωση καθώς η βασική της δράση είναι η αύξηση της απορρόφησης του ασβεστίου από το έντερο. Πολλοί ερευνητές συμφωνούν πως βοηθά στην πρόληψη των παθήσεων της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Σύμφωνα με αρκετές μελέτες υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των χαμηλών επιπέδων βιταμίνης D στον οργανισμό και τον αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2. Επίσης, η βιταμίνη D έχει βρεθεί ότι είναι ωφέλιμη σε καταστάσεις όπως η παχυσαρκία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το άσθμα, η επούλωση του ενδοθηλίου, η ενίσχυση του μικροβιώματος του εντέρου.