Φοινικάρια

Φοινικάρια

Όπως το αρχαίο πουλί φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του

Τα Φοινικάρια είναι χωριό της επαρχίας Λεμεσού το οποίο απέχει από αυτήν περίπου 14 χιλιόμετρα. Πρόκειται για ένα χωριό που είναι κτισμένο δίπλα από τον υδατοφράκτη Γερμασόγειας σε μέσο υψόμετρο 70 μέτρων.

Η περιοχή είναι διαμελισμένη από τους μικρούς παραποτάμους του ποταμού Γερμασόγειας.

Στο νότια συνορεύουν με τη Μουτταγιάκα, στα νοτιοδυτικά με τη Γερμασόγεια, στα δυτικά με την Ακρούντα, στα βόρεια με το Πραστειό Κελλακίου και στα ανατολικά με το Αρμενοχώρι.Φωτογραφία: Φοινικάρια 50 Χρόνια Μπροστά

Η Ιστορία του χωριού: 
Εικάζεται ότι το χωριό Φοινικάρια ιδρύθηκε από τα βυζαντινά χρόνια. Εν τούτοις σίγουρα το χωριό υπήρχε κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια. Σε παλαιούς χάρτες είναι σημειωμένο ως Phinica, ως Einicaria και ως Emicaria σε χάρτη της περιόδου της βενετοκρατίας. Δεν γνωρίζουμε αν τα Φοινικάρια ήταν φέουδο κάποιας οικογένειας ευγενών. Πιθανολογείται ότι το χωριό Φοινικάρια μπορεί να ανήκε στο βασίλειο της Αμαθούντας κατά την αρχαιότητα εφόσον βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την αρχαιά πόλη. 

Φωτογραφία: Telemachos

Η ονομασία του Χωριού Φοινικάρια: 
Για το πώς πήρε το όνομα του το χωριό υπάρχουν τρεις εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη και επικρατέστερη εκδοχή που στηρίζεται στα λεγόμενα παλαιότερων κατοίκων του χωριού, υποστηρίζεται ότι το χωριό Φοινικάρια δέχονταν συχνά επιδρομές ώσπου καταστράφηκαν ολοσχερώς από μεγάλη πυρκαγιά. Σε σημείο ενός χιλιομέτρου νοτιότερα του χωριού υπάρχει γραμμένη στους χάρτες περιοχή «Καμένο Χωρκό». Πιστεύεται ότι εκεί ήταν το παλιό χωριό «Φοινικάρια». Έτσι λοιπόν, η ονομασία του προέρχεται από το αρχαίο πουλί φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του. 

Μια δεύτερη εκδοχή αναφέρει ότι το όνομά του το χωριό το πήρε από το δέντρο φοινικιά. Τέλος, μια τρίτη εκδοχή αναφέρει ότι τα Φοινικάρια κτίστηκαν από τους κατοίκους ενός παραθαλάσσιου χωριού που σύμφωνα με μεσαιωνικούς χάρτες βρισκόταν στα ανατολικά των εκβολών του ποταμού Γερμασόγειας το οποίο σε παλαιούς χάρτες σημειώνεται ως «Einikas». Με την έναρξη των μεγάλων αραβικών επιδρομών οι κάτοικοι του χωρίου μετακινήθηκαν στην ενδοχώρα για προστασία και ονόμασαν το χωριό τους Φοινικάρια, συνδέοντας το, πιθανότατα, με τους αρχαίους φοίνικες.
Φωτογραφία: Angelos Kefalas

Εκκλησίες και αξιοθέατα: 
Κάνοντας κανείς μια βόλτα στο χωριό Φοινικάρια θα συναντήσει την κύρια εκκλησιά του χωριού αφιερωμένη στην Πανάγια Χρυσελεούσα κτίσμα που τοποθετείτε τον 19ο αιώνα και εικάζεται πως υποδομήθηκε το 1835. Επιπρόσθετα, ο επισκέπτης μπορεί να πάρει το αγίασμα του Αγίου Λουκά από ένα βράχο στα δεξιά του ποταμού της Γερμασόγειας από όπου ρέει. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των χωριανών, στην περιοχή του αγιάσματος υπήρχε εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Λουκά.

Πέραν από τις εκκλησίες στο χωριό θα συναντήσει κάνεις παιδική χαρά, αμφιθέατρο, κοινοτική βιβλιοθήκη και το φράγμα της Γερμασόγειας. 
Φωτογραφία: Demetra Trichina‎

Πληθυσμός:
Το 1881 το χωριό Φοινικάρια αριθμούσε 92 μόλις κάτοικους, οι οποίοι μέχρι το 1931 αυξήθηκαν στους 240. Το 1946 μειωθήκαν στους 227 για να φτάσουν το 1982 τους 113. Το 1992 αυξάνονται στους 164. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 το χωριό αριθμούσε 339 μονίμους κάτοικους. 

Καλλιέργειες και προϊόντα: 
Στα Φοινικάρια καλλιεργούνται εσπεριδοειδή, ελιές και ελάχιστα σιτηρά.
Φωτογραφία: Φοινικάρια 50 Χρόνια Μπροστά

Για τον χάρτη της περιοχής πατήστε ΕΔΩ